Στην παράσταση Αλλαγή: Μέθοδος, μια διασκευή βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Εντουάρ Λουί, μπαίνουμε σε ένα δωμάτιο γεμάτο από βιβλία και γνώση.

Στην παράσταση Αλλαγή: Μέθοδος, μια διασκευή βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Εντουάρ Λουί, μπαίνουμε σε ένα δωμάτιο γεμάτο από βιβλία και γνώση.
Τον Χρήστο Ρουμελιώτη, τον ανακάλυψα, και λέω ανακάλυψα καθώς κάθε φορά που πηγαίνω σε ένα Printed Athens ART Weekend στη Δημοτική Αγορά της Κυψέλης, η αγαπημένη μου στιγμή είναι ο ενθουσιασμός μπροστά από έναν πάγκο ενός καλλιτέχνη που θα προσθέσω την ίδια στιγμή στη λίστα μου στο Instagram, για να μην τον ξεχάσω μέχρι την επόμενη έκθεση. Γρήγορα είδα πως ζωγραφίζει και ζωντανεύει ήρωες και χρώματα σε σχολεία όλης της Ελλάδας, γεγονός που μου τράβηξε την προσοχή. Έχω μαθητές που συνηθίζουν να μου περιγράφουν το σχολείο τους και ποτέ δεν ξεχνούν να μου μιλήσουν για την τέχνη που τα περιβάλλει σε κάθε διάλειμμα και παιχνίδι. Και ξέρουν πάντα να μου περιγράψουν τις ζωγραφιές με τον μοναδικό και τρυφερό τρόπο που μόνο αυτοί ξέρουν κι εγώ τότε είναι που ελπίζω και αντιλαμβάνομαι το χάδι της δημόσιας τέχνης.
Το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας επιστρέφει ανανεωμένο και επετειακό, υπό νέα καλλιτεχνική διεύθυνση και με ένα πολυσύνθετο πρόγραμμα που συνδυάζει τη χρόνια ιστορία του με το παρόν του, αλλά και το μέλλον του, ένα μέλλον που μόνο ευοίωνο φαντάζει, καθώς το Φεστιβάλ έχει αποδείξει τον ρόλο και την επιρροή που ασκεί στην ίδια την πόλη όπου έχει καθιερωθεί ως θεσμός, αλλά και σε όσους θεατές καταφτάνουν εδώ και 30 χρόνια στην πόλη της Καλαμάτας για να ανοίξουν έναν διάλογο με τους τους εαυτούς τους μέσω του χορού.
Η Διεθνής Ένωση Εργαζομένων Γυναικείων Ενδυμάτων (ILGWU), τα μέλη της οποίας εργάζονταν στη βιομηχανία γυναικείων ενδυμάτων, ήταν κάποτε ένα από τα μεγαλύτερα εργατικά συνδικάτα στις Ηνωμένες Πολιτείες, ένα από τα πρώτα συνδικάτα των ΗΠΑ που είχαν κατά κύριο λόγο γυναικεία συμμετοχή και αποτέλεσαν βασικό παράγοντα στην εργατική ιστορία της δεκαετίας του 1920 και του 1930.
Υπάρχουν καφέ που θα προσφέρουν νερό στην τετράποδη οικογένειά μας χωρίς καν να το ζητήσουμε και υπάρχουν πολλά που όχι μόνο δέχονται σκυλιά σε κάθε μέγεθος αλλά διαθέτουν και λιχουδιές γι’ αυτά, που μπορεί ακόμα και να τις μαγειρεύουν μόνοι τους.
Το Πάσχα, αυτή η ανοιξιάτικη γιορτή που τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα και η προσδοκία της Ανάστασης συμπέφτει με την προσωπική μας ανάγκη για εξύψωση, έχει εμπνεύσει πολλούς από τους ποιητές μας.
Είναι γεγονός πως η Κυψέλη, η πολύχρωμη περιοχή του κέντρου, που αγκάλιαζε ανέκαθεν τη δημιουργικότητα και τη συμπερίληψη, είναι προορισμός για φαγητό, ποτό και ψώνια.
Στο απόηχο της ανακοίνωσης της Βρετανικής Κυβέρνησης πως θα προβάλει την πολύ δημοφιλή σειρά του Netflix “Adolescence” δωρεάν σε όλα τα γυμνάσια και λύκεια της χώρας, αναρωτήθηκα αν οι έφηβοι μαθητές μου παρακολούθησαν τη σειρά, αν τη συζήτησαν με γονείς, καθηγητές, φίλους και συμμαθητές, αν συνειδητοποίησαν κάτι, αν τους ήταν οικείοι οι όροι που ακούγονται και επικοινωνούνται στη σειρά, αν μιλάνε, πόσο μιλάνε, πόσο ανάγκη έχουν να μιλάνε.
Στον νέο δίσκο του The Boy υπάρχει ένας στίχος για κάθε βήμα μας σε μια λεωφόρο που απλώνεται σαν ποτάμι.
Η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου είναι μια υπενθύμιση. Είναι μια υπενθύμιση της αξίας της φιλαναγνωσίας. Της φιλαναγνωσίας που καλλιεργεί τη σημασία των βιβλίων. Των βιβλίων που διαβάζονται από γονείς, από εκπαιδευτικούς και από τα παιδιά που έμαθαν να διαβάζουν και εξασκούνται στο διάβασμα αγκαλιά με τα παιδικά βιβλία που δανείστηκαν από τη σχολική βιβλιοθήκη.
[mc4wp_form id="278"]