Το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας επιστρέφει ανανεωμένο και επετειακό, υπό νέα καλλιτεχνική διεύθυνση και με ένα πολυσύνθετο πρόγραμμα που συνδυάζει τη χρόνια ιστορία του με το παρόν του, αλλά και το μέλλον του, ένα μέλλον που μόνο ευοίωνο φαντάζει, καθώς το Φεστιβάλ έχει αποδείξει τον ρόλο και την επιρροή που ασκεί στην ίδια την πόλη όπου έχει καθιερωθεί ως θεσμός, αλλά και σε όσους θεατές καταφτάνουν εδώ και 30 χρόνια στην πόλη της Καλαμάτας για να ανοίξουν έναν διάλογο με τους εαυτούς τους μέσω του χορού.

Το καλλιτεχνικό πρόγραμμα του Φεστιβάλ θα πραγματοποιηθεί φέτος από τις 18 έως τις 27 Ιουλίου, και περιλαμβάνει 20 συνολικά έργα χορού, σε διάλογο και με άλλες τέχνες, από την Ελλάδα και από το εξωτερικό: Γερμανία, Ιταλία, Γαλλία, Βέλγιο, Νορβηγία, Πορτογαλία, Μ. Βρετανία, Λίβανος, Ελβετία. Με παράλληλες δράσεις να διατρέχουν όλη την πόλη της Καλαμάτας, αλλά και γειτονικές πόλεις της Περιφέρειας Πελοποννήσου, το πολυσύνθετο πρόγραμμα του φεστιβάλ ενεργοποιεί ολόκληρες κοινότητες να συμμετάσχουν σε μια γιορτή της τέχνης του χορού, «αποδεικνύοντας πώς ο πολιτισμός είναι κρίσιμος για τη συνοχή, τη δημιουργία και τη φαντασία μιας κοινωνίας», σύμφωνα με τα λόγια της νέας καλλιτεχνικής διευθύντριας, Τζένη Αργυρίου.

Η νέα Καλλιτεχνική Διευθύντρια, Τζένη Αργυρίου, στην πρώτη της χρονιά στο τιμόνι του Φεστιβάλ δεν παρέλειψε να τονίσει τη σημαντική δουλειά των προκατόχων της αλλά και τη συνεχή υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού, του Δήμου Καλαμάτας, και στη συνέχεια της Περιφέρειας Πελοποννήσου. Μίλησε για έμπνευση, δυναμισμό και όραμα, ένα όραμα που μεταμόρφωσε την Καλαμάτα σε πόλη του χορού όπου συναντιούνται και συζητούν μέσω του χορού άνθρωποι από όλο τον κόσμο. Μετά από τη σύντομη διαδρομή στην ιστορία του Φεστιβάλ που απλώνεται εδώ και 30 χρόνια, ενημερωθήκαμε για τον σκοπό της δημιουργίας του θεσμού του Διεθνούς Κέντρου Χορού Καλαμάτας κατά τη διάρκεια όλης της χρονιάς και έξω από τα πλαίσια του Φεστιβάλ, καθώς και για τη μετατροπή του μοναδικού στην Ελλάδα Μεγάρου Χορού σε έναν ζωντανό και ενεργό πυρήνα καλλιτεχνικής δημιουργίας.

Το όραμα της νέας Καλλιτεχνικής Διευθύντριας, αφορά σε ένα Κέντρο Χορού που «θα κινείται ταυτόχρονα σε τοπική, εθνική και διεθνή κλίμακα και θα λειτουργεί ως χώρος φιλοξενίας καλλιτεχνών από όλο τον κόσμο, με ιδιαίτερο προσανατολισμό στους Έλληνες δημιουργούς. Ένα κέντρο που θα αγκαλιάζει τα διαφορετικά στάδια που εμπλέκονται στην καλλιτεχνική δημιουργία ενός έργου, την έρευνα, την παραγωγή, την παρουσίαση και την προώθηση. Ένα κέντρο που θα διευρύνει τα όρια της χορογραφίας μέσα από τη συνομιλία της με άλλες τέχνες, θα τροφοδοτεί το διάλογο των τεχνών με τις επιστήμες, τις παραδόσεις και τις τεχνολογίες, και θα φροντίζει για τη σύνδεση της τέχνης του χορού με την κοινωνία, τονίζοντας ότι ο χορός αποτελεί ένα πανάρχαιο και ζωτικής σημασίας μέσο έκφρασης για όλους».

Στο φετινό Φεστιβάλ θα γίνουμε θεατές πολλών συνεργειών με άλλους πολιτιστικούς φορείς, μορφωτικά ιδρύματα, δήμους, συλλόγους και οργανισμούς από την Ελλάδα και το εξωτερικό -γεγονός που αποδεικνύει για ακόμα μια φορά τον ότι ο σκοπός του Φεστιβάλ είναι και η συμπερίληψη ολόκληρων κοινοτήτων- όπως η Εθνική Λυρική Σκηνή και η Ανώτερη Επαγγελματική της Σχολή, η Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, το Γαλλικό Ινστιτούτο, το Ινστιτούτο Goethe, το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, η Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης, το Qualco Foundation, το Διεθνές Φεστιβάλ Αρχαίας Ολυμπίας, η Νέα Κινηματογραφική Λέσχη Καλαμάτας, οι Λέσχες Φιλίας του Δήμου Καλαμάτας, ο Σύλλογος Εστίασης Μεσσηνίας, το Κέντρο Φυσικής και Ιατρικής Αποκατάστασης Καλαμάτας.

Ποιος είναι ο ρόλος όμως, ενός Φεστιβάλ Χορού, σε μια εποχή που οι εξελίξεις είναι ραγδαίες σε τομείς όπως η τεχνολογία; Aλλά και όσον αφορά σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο, καθώς σήμερα όσο ποτέ άλλοτε υποφέρουμε στην απομόνωση και την αποξένωσή μας από τη φύση; Πώς συνδέεται η τέχνη του χορού με τις ανησυχίες και τις συνθήκες της εποχής; Η Τζένη Αργυρίου απαντά: «Προσπάθησα να σχεδιάσω ένα φεστιβάλ που αφουγκράζεται τις αγωνίες της εποχής και δίνει βήμα σε έργα που συνομιλούν με τον δικό τους τρόπο με το παρόν. Έργα διαφορετικά, μοναδικά, με προσωπική καλλιτεχνική γραφή, που καταθέτουν κάτι ευαίσθητο και ευάλωτο και αφυπνίζουν σκέψεις και συναισθήματα. Έργα χορογραφικά που συνθέτουν τα σώματα με μαεστρία στο χώρο και στο χρόνο και άλλα όπου ο χορός συνομιλεί με άλλες τέχνες όπως η μουσική, τα εικαστικά, το θέατρο, η φωτογραφία, ο κινηματογράφος. Έργα που εκκινούν διαδικασίες όπως η συμμετοχή της κοινότητας, η τελετουργία, η θεραπεία και που αναπτύσσονται γύρω από απλές αλλά πολύτιμες έννοιες όπως ο άνθρωπος, η φύση, η αναπνοή, η παύση. Στον πυρήνα του Φεστιβάλ είναι ο χορός που μιλάει για την ανθρώπινη κατάσταση, που μας συνδέει με τα βαθιά κομμάτια του εαυτού μας και που μας βοηθάει να χτίσουμε γέφυρες κατανόησης και αλληλεγγύης. Ο παλμός του Φεστιβάλ χτίζεται μέσα από τη διαδοχή των έργων, αναπτύσσοντας σταδιακά ένα συλλογικό σώμα, που μας τροφοδοτεί την περιέργεια για ανακάλυψη, την επιθυμία για παρατήρηση, που διαστέλλει το χρόνο και μας καλεί να ταξιδέψουμε από τον κόσμο του ενός καλλιτέχνη στον άλλον, για να ξαναβρούμε τον εαυτό μας και να ξαναβρεθούμε με τους άλλους. Ο χορός είναι ένα μέσο που ξεπερνά τα πολιτισμικά σύνορα, που μας επιτρέπει να συνομιλούμε μεταξύ μας και να εφευρίσκουμε νέους κώδικες, ίσως και νέους κόσμους».

Το Φεστιβάλ φέτος, εμφανίζεται με νέο λογότυπο και η οπτική του ταυτότητα κυριαρχείται από το χρώμα πορτοκαλί, το οποίο συμβολίζει χαρά και παίρνει έμπνευση από το φως του ήλιου, τη δυναμική του σύγχρονου χορού και την καλοκαιρινή διάθεση του Φεστιβάλ. Έτσι, το 31ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας δεν αποτελεί απλώς έναν σταθμό στην ιστορία αυτού του θεσμού αλλά αποτελεί και την εκκίνηση ενός νέου, πάντα δημιουργικού κεφαλαίου για την τέχνη του χορού στη χώρα κι έτσι φέτος τιμά τους Έλληνες δημιουργούς, τονίζοντας τη δυναμική τους παρουσία στη διεθνή σκηνή.

Η τέχνη του χορού, μια ωδή στην ελευθερία της σωματικής έκφρασης, ξεπερνά πολιτισμικά σύνορα, δημιουργεί νέους κόσμους, γέφυρες κατανόησης και αλληλεγγύης, εγείρει την περιέργεια του ατόμου και την επιθυμία του και είναι πάντα συμπεριληπτική και πιστή στην ανάγκη του ανθρώπου να εκφραστεί με τον δικό του τρόπο. Το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας συμβάλλει σε όλα τα παραπάνω εδώ και 31 χρόνια και θα συμβάλλει και για πολλά χρόνια ακόμα καθώς όπως σημείωσε και η Καλλιτεχνική Διευθύντρια του Φεστιβάλ: «Ο χορός μας συνδέει με τα βαθιά κομμάτια του εαυτού μας».

Στο 31ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας θα απολαύσουμε ένα πλούσιο πρόγραμμα που στόχο έχει να ενεργοποιήσει ολόκληρη την πόλη και την Περιφέρεια Πελοποννήσου. Με 12 παραστάσεις στο Μέγαρο Χορού Καλαμάτας (5 στην Κεντρική Σκηνή, 6 στην Εναλλακτική και μία στο φουαγιέ), 6 υπαίθριες παραστάσεις στην πόλη της Καλαμάτας, 8 παρουσιάσεις σε πόλεις της Περιφέρειας, μία επετειακή έκθεση και 2 νέες θεματικές ενότητες, το φετινό φεστιβάλ γίνεται ένας ασφαλής χώρος μιας ζωντανής τέχνης, που συνομιλεί, εμπνέει και ανυψώνει τον πνεύμα. Οι νέες ενότητες και οι παράλληλες δράσεις περιλαμβάνουν το “Dancing on Screen”, που εξερευνά τη σχέση χορού και με τον κινηματογράφο. Επιπλέον, τις «Συναντήσεις εκτός Σκηνής» όπου θα γίνει δημόσια συζήτηση για τον ρόλο της ηλικίας στην τέχνη και την «Επετειακή Έκθεση» όπου θα δούμε μια περιοδική αναδρομή στην ιστορία και την εξέλιξη του Φεστιβάλ σε όλη τη διάρκειά του.

Οι δράσεις του Φεστιβάλ θα φιλοξενηθούν σε πολυάριθμους χώρους: το Μέγαρο Χορού Καλαμάτας, το Αμφιθέατρο Κάστρου, η Κεντρική Πλατεία, το Δημοτικό Πάρκο Σιδηροδρόμων, το Λιμάνι, αλλά και το Δημοτικό Στάδιο, το Costa Navarino και άλλους δημόσιους χώρους εντός και εκτός πόλης. Μάλιστα, το πρόγραμμα «Χορός σε Πόλεις της Περιφέρειας» επεκτείνει τη δυναμική του Φεστιβάλ και συμβάλλει στην εξωστρέφεια και την προσβασιμότητα του σύγχρονου χορού.

Πρόγραμμα

“Mellowing” του Χρήστου Παπαδόπουλου: Πρεμιέρα με ένα έργο-ωδή στην ωριμότητα του σώματος από τον διακεκριμένο Έλληνα χορογράφο, με χορευτές άνω των 40 ετών, σε συνεργασία με την ομάδα Dance On Ensemble του Βερολίνου (Κεντρική Σκηνή, 18/7).

“MATERIA”– Andrea Salustri: Μια παράσταση με φελιζόλ και ένα σώμα σε κίνηση (Εναλλακτική Σκηνή, 19/7).

“Future Cargo”– Frauke Requardt & David Rosenberg: Φουτουριστική performance μέσα σε φορτηγό, που ταξιδεύει και σε άλλες πόλεις της Πελοποννήσου (Κεντρική Πλατεία, 19/7).

“Fantasie Minor”– Marco da Silva Ferreira: Urban dance και Schubert, σε ένα έργο χαράς και μουσικής σύνδεσης (Δημοτικό Πάρκο Σιδηροδρόμων, 20/7).

«Ραντάρ» – Μαριάννα Καβαλλιεράτου & Θοδωρής Οικονόμου: Ένα παιχνίδι ήχου και κίνησης μεταξύ σώματος και πιάνου (Φουαγιέ, 20/7).

“The Kitchen Dance”-Κατερίνα Φώτη: Οικιακή κίνηση ως χορός, μέσα από ένα γυναικείο, συλλογικό βλέμμα (Εναλλακτική Σκηνή, 21/7).

“May B”– Maguy Marin: Κλασικό έργο εμπνευσμένο από τον Samuel Beckett (Κεντρική Σκηνή, 21/7).

«Φωνές» – Παναγιώτα Καλλιμάνη: Συμμετοχική δημιουργία με μέλη της τοπικής κοινότητας (Αμφιθέατρο Κάστρου, 22/7).

“Dive / Skipping on Stardust”: Δίπτυχο από σπουδαστές της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, σε συνεργασία με διεθνείς χορογράφους (Λιμάνι, 22/7).

“Τhrice”– Damien Jalet : Έργο παγκόσμιας ακτινοβολίας, με σύμπραξη μουσικής και χορού (Κεντρική Σκηνή, 23/7).

«Ο Γρίφος του Δάσους» – Ν. Σταματοπούλου & Τ. Βρεττός: Τελετουργία και φύση με έμπνευση από τον Ταΰγετο (Εναλλακτική Σκηνή, 24/7).

“Dance Your Way Out”– Μάρθα Πασακοπούλου: Ακουστικός περίπατος με το κοινό να συμμετέχει (Πάρκο Σιδηροδρόμων, 24/7).

“Tomorrow / Three Friends of Winter”: Δίπτυχο από αποφοίτους της ΚΣΟΤ, με τους Jasmin Vardimon και το δίδυμο Δανάη & Διονύσιος (Λιμάνι, 24/7).

“Slamming”– Ξένια Κογχυλάκη: Mosh pit ως σκηνική εμπειρία (Εναλλακτική Σκηνή, 25/7).

“Dive Into You”– Kat Válastur: Μια σόλο τελετουργία εμπνευσμένη από τη λειτουργία των δέντρων (Κεντρική Σκηνή, 25/7).

«Τη μέρα που ανέβηκα το βουνό μέχρι πάνω» -Α. Παπαδέλη Ρωσσέτου : Αναπνοές και σύνδεση μέσα από τη χορογραφία (Εναλλακτική Σκηνή, 26/7).

”Beytna”– Omar Rajeh: Τέσσερις χορογράφοι και τέσσερις μουσικοί από τον Λίβανο, την Κορέα, την Παλαιστίνη, το Βέλγιο και το Τόγκο μεταμορφώνουν μία κοινή και παραδοσιακή οικογενειακή συνάντηση σε μια καλλιτεχνική συνάντηση χορού, μουσικής και μαγειρικής. (Κεντρική Σκηνή, 26 &27/7. Στις 27/7 μετά την παράσταση, live μουσική συμπαραγωγή με Καλαματιανούς μουσικούς).

”For All We Know”– Hauert & Μαλκότσης: Αυτοσχεδιαστικό ντουέτο – συνάντηση δύο βετεράνων της performance (Εναλλακτική Σκηνή, 27/7).