Η αλήθεια είναι ότι το να πείσεις ένα επιλεκτικό νήπιο να φάει μπρόκολο δεν είναι εύκολη υπόθεση – Είναι κι αυτή η μυρωδιά που δεν βοηθάει. Τι θα γινόταν όμως αν τα λαχανικά αποκτούσαν «μαγικές» ιδιότητες (σκέψου κάτι σαν το σπανάκι του Ποπάι); Όλα τα παιδιά θα ήθελαν να τα δοκιμάσουν και το επιβεβαιώνουν οι επιστήμονες!
Στο πλαίσιο της μελέτης που δημοσιεύθηκε στο τεύχος Φεβρουαρίου του επιστημονικού περιοδικού Appetite, ερευνητές του Πανεπιστημίου Humboldt του Βερολίνου και του Πανεπιστημίου του Ναϊρόμπι διερεύνησαν τεχνικές που δίνουν στα παιδιά τη δυνατότητα να κάνουν υγιεινές επιλογές για τον εαυτό τους.
Η ερευνητική ομάδα χώρισε τα παιδιά σε δύο ομάδες: Η μία άκουσε μια ιστορία στην οποία ο πρωταγωνιστής σώθηκε από ασθένεια με «μαγικά» λαχανικά και η άλλη άκουσε μια παρόμοια ιστορία αλλά χωρίς καμία αναφορά σε τρόφιμα.
Εν τω μεταξύ, κάθε μέρα τα παιδιά είχαν τη δυνατότητα να επιλέξουν για σνακ, φρούτα, λαχανικά, κέικ ή μπισκότα. Έως και το 80% των παιδιών που άκουσαν την ιστορία για τα «μαγικά» λαχανικά επέλεγαν φρούτα ή λαχανικά για έως και τρεις εβδομάδες μετά, ενώ τα παιδιά που άκουσαν την ιστορία χωρίς φαγητό δεν έκαναν καμία αλλαγή στις τυπικές τους διατροφικές συνήθειες.
«Με μία μόνη αφήγηση που διήρκησε 20 λεπτά πετύχαμε μια σημαντική αλλαγή στις προτιμήσεις των παιδιών», υπογραμμίζουν οι συγγραφείς της μελέτης.
Επιλεκτικά παιδιά από κούνια
Επιστήμονες από το UCL, το King’s College του Λονδίνου και το Πανεπιστήμιο του Λιντς διεξήγαγαν έρευνες στις οποίες συμμετείχαν γονείς με δίδυμα στην Αγγλία και την Ουαλία.
Η ερευνητική ομάδα παρατήρησε ότι αυτή η διατροφική συμπεριφορά παραμένει σχετικά σταθερή από την ηλικία των 16 μηνών έως τα 13 χρόνια. Φάνηκε ότι κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, κορυφώνεται γύρω στην ηλικία των επτά ετών και μειώνεται ελαφρώς μετά από αυτό.
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι γενετικές διαφορές μεταξύ των διδύμων εξηγούσαν σε ποσοστό 60% την επιλεκτικότητα στο φαγητό στην ηλικία των 16 μηνών, η οποία αυξήθηκε σε 74% και άνω, μεταξύ των ηλικιών τριών και 13 ετών.
Όσον αφορά στον ρόλο του περιβάλλοντος, όπως τα είδη φαγητού που καταναλώνονταν στο σπίτι, τα ευρήματα έδειξαν ότι είναι σημαντικός κατά τη νηπιακή ηλικία. Μεταξύ των ηλικιών επτά και 13 ετών, οι ατομικές εμπειρίες (π.χ. το να έχουν διαφορετικούς φίλους), εξηγούσαν περίπου το 25% της διακύμανσης των επιπέδων της ιδιοτροπίας στο φαγητό.
«Παρόλο που η ιδιοτροπία στο φαγητό έχει μια ισχυρή γενετική συνιστώσα και μπορεί να επεκταθεί πέρα από την πρώιμη παιδική ηλικία, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι σταθερή. Οι γονείς μπορούν να συνεχίσουν να προσφέρουν στα παιδιά τους μια μεγάλη ποικιλία τροφίμων καθ’ όλη τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας και στην εφηβεία, αλλά οι συνομήλικοι και οι φίλοι τους μπορεί να επηρεάσουν σημαντικά τη διατροφή των παιδιών καθώς μπαίνουν στην εφηβεία», αναφέρουν οι συγγραφείς της μελέτης.
Πηγή: Imommy.gr
