Από την Παρασκευή 4 Ιουλίου έως τη Δευτέρα 7 Ιουλίου 2025, το Φεστιβάλ θα φιλοξενήσει μια σειρά από θεατρικές, μουσικές, χορευτικές και βιωματικές δράσεις για μικρούς και μεγάλους, εστιάζοντας στην ένταξη της τέχνης μέσα στο φυσικό και κοινωνικό ιστό του νησιού.
Ενώ η έδρα του στο Παρίσι κλείνει για πέντε χρόνια για να υποβληθεί σε ανακαίνιση, το Centre Pompidou θα επεκτείνει τη διεθνή του εμβέλεια, ανοίγοντας τον πρώτο του χώρο στη Νότια Αμερική το 2027
Μιλήσαμε με την Αναστασία Δαφερέρα, μια εικαστικό που με τα σχέδια και τα χρώματά της, δίνει φωνή στις γυναίκες, στη νοσταλγία και στα ζώα και συζητήσαμε για την τέχνη της και την έμπνευσή της, αλλά και για το πώς η φωνή των καλλιτεχνών μπορεί να εκφράσει όσους δεν έχουν την ευκαιρία και τον χώρο να υψώσουν φωνή και ανάστημα.
Όπως προέκυψε από τη μελέτη, η αύξηση της συχνότητας του τραγουδιού προς τα βρέφη οδήγησε σε μετρήσιμες βελτιώσεις στη γενική διάθεση των βρεφών. Οι φροντιστές ενσωμάτωσαν το τραγούδι κυρίως στις ρουτίνες καταπράυνσης των βρεφών τους.
Κουτάλια, μαχαίρια και πιρούνια επιστρωμένα με πολύτιμους λίθους ή φτιαγμένα στο χέρι σε ασήμι 925, στριφτά για να μοιάζουν με κορδέλες: Βρισκόμαστε στην αυγή μιας νέας εποχής με όμορφα φτιαγμένα σκεύη φαγητού. Αλλά είναι δύσκολο να το ονομάσουμε τάση.
Το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας επιστρέφει ανανεωμένο και επετειακό, υπό νέα καλλιτεχνική διεύθυνση και με ένα πολυσύνθετο πρόγραμμα που συνδυάζει τη χρόνια ιστορία του με το παρόν του, αλλά και το μέλλον του, ένα μέλλον που μόνο ευοίωνο φαντάζει, καθώς το Φεστιβάλ έχει αποδείξει τον ρόλο και την επιρροή που ασκεί στην ίδια την πόλη όπου έχει καθιερωθεί ως θεσμός, αλλά και σε όσους θεατές καταφτάνουν εδώ και 30 χρόνια στην πόλη της Καλαμάτας για να ανοίξουν έναν διάλογο με τους τους εαυτούς τους μέσω του χορού.
Πιστεύω ότι αν η οποιαδήποτε τέχνη δεν είναι ικανή να ευαισθητοποιεί, να κάνει τον θεατή να νιώθει κάτι, είναι μια αποτυχία. Υπάρχουν καλλιτέχνες ή άτομα, που έχουν αυτή τη νοοτροπία, να λένε δηλαδή ότι «πρέπει να σκεφτούμε τι κοινό θέλουμε να προσεγγίσουμε και πώς να περάσουμε το μήνυμα σε αυτό». Η δική μου απάντηση είναι ότι η τέχνη έρχεται μέσα από την καρδιά.
Τι συμβαίνει όταν το δικαίωμα της ελεύθερης καλλιτεχνικής έκφρασης συγκρούεται με τις πεποιθήσεις ή το θρησκευτικό συναίσθημα των πολιτών; Το «ιερό» και το «βέβηλο» είναι απόλυτα διακριτές περιοχές;
Μετά το Πεδίον του Άρεως το 2022 και τα Γιάννενα το 2023, τα Plásmata ζωντανεύουν και πάλι στο αθηναϊκό πάρκο και στήνουν μια γιορτή για όλους και όλες μας.
Είκοσι χρόνια, σχεδόν, λέει τις μεγάλες αλήθειες με έναν τρόπο, εντελώς δικό του. Παραδίδοντας ένα υλικό, που με τίποτα δεν πρέπει να μένει αθέατο, ο γελοιογράφος Πάνος Ζάχαρης είναι ένας δημιουργός, που ξέρει να συνδέει το δάκρυ με τη γροθιά, το τίποτα με την ελπίδα, τον δρόμο με την αληθινή ανάσταση. Σε μια διαρκή πορεία, από μικρές και μεγάλες στιγμές, που θεμελιώνουν τον άνθρωπο. Εκείνον τον άνθρωπο, που «πρέπει να περπατάει με το κεφάλι απέναντι στον ήλιο».
[mc4wp_form id="278"]
