Οι δράσεις έχουν ως στόχο ένα Διεθνές Κέντρο Χορού που θα λειτουργεί όλο τον χρόνο ανεξάρτητα από το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας και θα κινείται ταυτόχρονα σε τοπική, εθνική και διεθνή κλίμακα ως χώρος φιλοξενίας καλλιτεχνών από όλο τον κόσμο, με ιδιαίτερο προσανατολισμό στους Έλληνες δημιουργούς.
Με αφορμή τον αισθητότατο σεισμό, σήμερα, στην Καλαμάτα (μεγέθους 4,7 Ρίχτερ, 11 χλμ. βορειοδυτικά της Μεσσήνης), όπου βρίσκομαι, θέλησα να ξαναθυμηθώ τι σημαίνει ψυχραιμία, ετοιμότητα, διαύγεια. Η Καλαμάτα, όπως όλη σχεδόν η χώρα, είναι σεισμογενής περιοχή κι εμείς που μεγαλώσαμε εδώ το έχουμε ζήσει στο πετσί μας. Γι’ αυτό όχι στον πανικό, ναι στον καλό συντονισμό.
Τέσσερις χορογράφοι και τέσσερις μουσικοί από τον Λίβανο, την Κορέα, την Παλαιστίνη, το Βέλγιο και το Τόγκο, βρέθηκαν επί σκηνής με ζωντανή μουσική και χορό και δημιούργησαν μια παραδοσιακή οικογενειακή συνάντηση, στην οποία προσκάλεσαν και το κοινό για να μοιραστεί μαζί τους επί σκηνής το γεύμα που ετοιμαζόταν κατά τη διάρκεια της παράστασης.
Παρουσία της Υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη κάνει πρεμιέρα, απόψε στις 22.00, στην Κεντρική Σκηνή του Μεγάρου Χορού Καλαμάτας, το 31ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας. Ο πολυβραβευμένος χορογράφος, Χρήστος Παπαδόπουλος παρουσιάζει με την ομάδα Dance On Ensemble το Mellowing, με χορευτές μεταξύ 40 και 70 ετών, μια ωδή στην ωριμότητα του…
Το πρώτο λεωφορείο στην Ελλάδα που ενημερώνει για την κλιματική αλλαγή κυκλοφορεί στην Καλαμάτα, χάρη σε πρωτοβουλία του Νάσου Μάκιου και σε συνεργασία με το Αστικό ΚΤΕΛ Καλαμάτας.
Το Φεστιβάλ κάνει πρεμιέρα με τον Χρήστο Παπαδόπουλο, που, στις 18 και 19 Ιουλίου, παρουσιάζει, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, το έργο Mellowing με την ομάδα Dance On Ensemble. Στην Κεντρική Σκηνή, ακολουθεί στις 21 Ιουλίου η Maguy Marin, μία από τις σημαντικότερες χορογράφους της εποχής μας, που, δέκα χρόνια μετά την τελευταία παρουσίασή της στην Ελλάδα, έρχεται για πρώτη φορά στην Καλαμάτα με το Μay Β, ένα από τα κλασικά αριστουργήματα του σύγχρονου χορού του 20ου αιώνα.
Η χορεύτρια και χορογράφος, Ιωάννα Παρασκευοπούλου, από την ηλικία των έξι, έμαθε να εκφράζεται με το σώμα κι από τότε, όλα πήραν τον δρόμο τους. Μέσα από τη πορεία της της στον σύγχρονο χορό, ερευνά, αφηγείται και μεταμορφώνεται. Σε κάθε χρόνο και σε κάθε καιρό, δημιουργεί τις δικές της εικόνες και μας μιλά με τη δική της «φωνή» — μια «φωνή» που εκφράζεται μέσα από την κίνηση. Στη συνέντευξη που ακολουθεί, μιλά για τις ρίζες της, τις καλλιτεχνικές της αναζητήσεις, το βίωμα που τη διαμορφώνει και τη δύναμη, που την τραβάει μπροστά.
Ο χώρος είναι γεμάτος χρώμα. Κοσμήματα, ρούχα, πόσα πράγματα, προορισμένα να σημαίνουν χαρά και τέχνη κι από το εκπαιδευμένο χέρι της Μαριλίζας Κορωνιωτάκη, που έχει αποφασίσει, εδώ και καιρό, ότι ταλέντο είναι να έχεις (πάντα) τη λαχτάρα να κάνεις κάτι.
Τον «ναό» της Ιοκάστης και του Ορέστη, το Vintage Corner, τον ανακαλύψαμε πριν δώδεκα χρόνια. Ήταν καλοκαίρι, διακοπές στην Καλαμάτα εμείς, και μια μέρα, με κάθετο λιοπύρι, μπήκαμε για «να σωθούμε» σε ένα νεοκλασικό, στο κέντρο της πόλης, με άπειρα ρούχα και ανεμιστήρες.
Ονειρεύεσαι να βάψεις τα παντζούρια στο ίδιο μπλε του νερού. Είσαι στην ηλικία που πιστεύεις πως η ευτυχία σου εξαρτάται από το αν σε νανουρίζει το κύμα ή από τα λεπτά που χρειάζεσαι για να φτάσεις σε ακτή.
[mc4wp_form id="278"]
