Κάποιοι άνθρωποι έλαμψαν σαν κάθετο, άσπρο φως. Ήταν όμορφοι, όπως χίλιες επαναστάσεις. Την έλεγαν Τζένη Καρέζη ή Ευγενία Καρπούζη. Καταγόταν από το Μεσολόγγι κι από μια μάνα πολύ προοδευτική. Είχε ιδιαίτερο ταλέντο στην κωμωδία. Και ωραία φωνή. Με ειδοποιό ψεύδισμα και στο γέλιο και τον λυγμό. Και μωβ, μπλε, γαλάζια,…
Καλοκαίρι, αγαπητό μου Τουκάν, είναι: Το καρπούζι και τα κουκούτσια του Τα τζιτζίκια σε ασβεστωμένους κορμούς πορτοκαλιών Τα σύκα, αφημένα, χωρίς φειδώ, μέσα σε μια πετσέτα Όλοι οι άγνωστοι, που συνυπάρχουμε στο σημείο εκείνο της θάλασσας, πριν την σημαδούρα Το λευκό φως το πρωί κι ενώ δεν λιώνουν τα παγάκια…
Από την εποχή που το μαγιό ήταν το «μπανιερό», μέχρι το καλοκαίρι του 2024, που τα περισσότερα κορίτσια «λιώνουν» στις παραλίες, γεμάτες αλάτι και άμμο, φορώντας αντισυμβατική –εννοείται- λίκρα, αυτό που έχει μείνει ίδιο κι απαράλλαχτο είναι η ανάγκη για ελευθερία. Μέσα στο νερό, έξω από το νερό, κάτω από…
Συνήθως τα βράδια, χαζεύω κάμποσο στο instagram. Όχι πολύ, γιατί με ενοχλεί το φως της οθόνης και πρέπει συνεχώς να ενυδατώνω τα μάτια μου. Μια φορά, με πήρε ο ύπνος καθώς μάθαινα για την φρατερκούλα του Ατλαντικού, μια άλλη φορά, καθώς ενημερωνόμουν για φυσικούς τρόπους καθαρισμού του κάδου του πλυντηρίου.…
Όταν ήμουν 11, λίγο μετά τα Χριστούγεννα, πήγα –ήταν δώρο για την γιορτή μου- στο θέατρο Αλίκη για να δω την Αλίκη Βουγιουκλάκη, στην παράσταση «Η μελωδία της ευτυχίας», που σκηνοθετούσε η Ρούλα Πατεράκη. Δεύτερη σειρά, άνετα καθίσματα, πατούσα σε ένα πάτωμα, που μύριζε καθαριότητα, θυμάμαι. Ήταν τόσο έντονη η…
Χάραμα, πήγα στην λαϊκή. Σε μια έξοχη λαϊκή αγορά της επαρχίας κι όντως την ώρα ακριβώς που έβγαινε ήλιος. Δεν υπάρχει πιο ωραίο πράγμα από αυτή την άμεση επαφή με την πρώτη ύλη κι εκείνους τους ανθρώπους, που είναι έτοιμοι να μιλήσουν για «μυστικά», συνταγές κι ευλογημένους καρπούς. Έπιασα με…
Ο Φίλιππος Πιέρρος έχει καταφέρει ένα υπέροχο σπίτι, το σπίτι του, τον «Ασπάλαθο», στον Τριαντάρο της Τήνου, να είναι, κάθε καλοκαίρι, σημείο αναφοράς για πολλούς καλλιτέχνες, αλλά και για τον κόσμο, που έχει δικαίως ταυτίσει το νησί με το αρχετυπικό αεράκι του πολιτισμού. Με μια προσπάθεια που στηρίζεται στην επιμονή,…
Συνδέομαι απόλυτα με όσους μπορούν και αναπτύσσουν μια ιερή σχέση με την γη. Θεωρώ ότι δεν τους ρίχνει κάτω τίποτα. Είναι αυτοί που ξέρουν καλύτερα ότι το χώμα είναι δανεικό από τους ανθρώπους του μέλλοντος, ούτε καν από τους προγόνους. Γι’ αυτό και δίνουν απλόχερα τον ιδρώτα τους. Η οινοποιός…
Καμιά φορά, γκρινιάζω (και δε μου αρέσει καθόλου να γκρινιάζω) για το πού βρέθηκε αυτή η θαμπάδα εδώ, εκεί, παραπέρα, την ίδια στιγμή που (κάθε βράδυ) βάζω αυτό, αυτό, κι αυτό , κι εκείνο. «Βιταμίνη C βάζεις;», με ρωτάει η Θέμις, φαρμακοποιός και παντογνώστρια μαζί. «Ωχ, νομίζω αραιά και πού…
Η Τάνια Παλαιολόγου είναι όσα σκέφτηκε, όταν, ως παιδί, αποφάσισε να «χορέψει πάνω στο φτερό του καρχαρία». Ήταν πολύ μικρή, όταν μπήκε στα βαθιά, παίζοντας στο (πολυβραβευμένο) «Τοπίο στην ομίχλη» του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Ο δικός της βιώσιμος δρόμος, με ό,τι την αφορά και ό,τι μπορεί να δεχτεί τον κόπο και…
[mc4wp_form id="278"]
