Ημερομηνία:December 13, 2025, Saturday

Editor’s Choice

Today:December 13, 2025, Saturday

Editor’s Choice

Ένα σφηνάκι Batida de coco

Είναι 2016 και είναι Ιούλιος. Πηγαίνουμε στα Κύθηρα, που τα έχουμε αναγάγει στον παράδεισο που θα υπάρχει ένα σπίτι ανοιχτό για όλους, όλες και όλα. Αγαπάμε ήδη αυτό το νησί από το ’13, που πίναμε ποτά κάτω από το κάστρο και το φεγγάρι. Κάπου εκεί, θυμόμαστε ένα τραγούδι της Αρλέτας…

Πες όχι, άκου τον εαυτό σου

Ο γιατρός, συγγραφέας και ειδικός σε θέματα τραύματος κι εθισμού, Γκαμπόρ Ματέ, έχει πει, μεταξύ άλλων, «όταν υπάρχει ένα «όχι» που πρέπει να ειπωθεί, ελπίζω οι άνθρωποι να το λένε. Είτε αυτό αφορά στην δουλειά είτε τη σχέση είτε τους φίλους είτε την/τον σύντροφο. Να μάθουν να λένε «όχι». Να…

Αύγουστος, πάλι

Είναι αυτές οι ημέρες του Αυγούστου, που δεν μπορώ, με τίποτα, να τις περάσω πουθενά αλλού, πέρα από το ήσυχο σπίτι, στο χωριό. Εκκωφαντική γαλήνη, ελαφρύ αεράκι, που κουνάει τα κλήματα, βαριά μεσημέρια, ο ήχος μιας κότας που σκάει ή μιας κατσίκας που ξέχασε η γιαγιά να ταΐσει. Μυρίζει το…

Staycation και Αγάπη μου Ουά-Ουά

Μεγάλη θεατρική επιτυχία της δεκαετίας ‘60- ‘70 η μεταφορά της γαλλικής κωμωδίας με τίτλο ‘Cherie noire’ του Francois Campaux. Παρουσιάστηκε στο αθηναϊκό κοινό την χρονιά 1967 –1968 από τον θίασο Αναλυτή – Ρηγόπουλου με τον κλασικό, πλέον, τίτλο «Αγάπη μου Ουά Ουά» και κράτησε επτά χρόνια (συνολικά 2.500 παραστάσεις)! Ένας…

Μεγαλώνουμε ακούγοντας ακόμα Παύλο Σιδηρόπουλο, ευτυχώς

Είμαι στο ταξί. Ο οδηγός ακούει μια ραδιοφωνική εκπομπή. Η γλυκιά φωνή της παρουσιάστριας βάζει σε σειρά λίγα λόγια για την Pina Bausch που γεννιέται σαν σήμερα. Αμέσως μετά, ακούγεται η ηλεκτρική κιθάρα από το «Μου ‘πες θα φύγω» και από πάνω η ίδια γλυκιά φωνή που συνθέτει ένα μικρό…

Θερινά μπαλκόνια

Ένα παιδί βγαίνει στο μπαλκόνι Μένει στα Πατήσια Ευτυχώς μεγαλώνει στον τέταρτο Μπορεί να κοιτάξει ψηλά στο ύψος του κάτω στον δρόμο Το παιδί αυτό που βγαίνει στο μπαλκόνι αρπάζει μια σκούπα πολύ πορτοκαλιά πολύ δικιά του Τώρα είναι το μικρόφωνό του πριν ήταν η κιθάρα του για μετά θα…

Άλλο ένα καλοκαίρι στη γη

Γεννήθηκα, λοιπόν. Οι πρώτες αναμνήσεις καλοκαιρινές. Αυτοσχέδια κούνια ανάμεσα στην σκιά δύο πανύψηλων δέντρων. Σβήνω τούρτα με δύο κεράκια στην αυλή του σπιτιού, δίπλα σε χλωρά βελονιασμένα φύλλα καπνού. Παππούς και γιαγιά.

Birthday Girl (girl; μα αφού έτσι νιώθω). Γιατί τα 50+ είναι καλύτερα από τα 30+

Ε, ναι, λοιπόν, ο Ήλιος μου συμπλήρωσε έναν ακόμη κύκλο γύρω από τη Γη κι έφτασαν ξανά τα γενέθλιά μου. Και ως 365 ημέρες πιο σοφή, πιο κατασταλαγμένη, πιο σίγουρη, πιο έτοιμη, είπα να μοιραστώ τις σκέψεις μου μαζί σου. Πριν προχωρήσω σε οτιδήποτε άλλο, θα χαλάσω τη λογική σειρά…

[mc4wp_form id="278"]