Θα ήθελα να δω τον κόσμο να νοιάζεται. Να νοιάζεται κι όταν η κρίση περνά! Να αισθάνεται την απώλεια για όλες αυτές τις ψυχές που χάνονται σε κάθε πύρινη λαίλαπα, για τα ζώα που καίγονται αβοήθητα. Γιατί μόνο όταν ο πόνος τους γίνει και δικός μας πόνος, θα βρούμε τη δύναμη να τα προστατέψουμε πραγματικά.
Το νησί της Χίου είναι τυλιγμένο στις φλόγες εδώ και τρεις μέρες. Με σταθερό εχθρό τον αέρα, η μάχη είναι άνιση, οι αναζωπυρώσεις συνεχείς, τα κουράγια ήδη ελάχιστα. Η φωτιά έχει ισοπεδώσει στο πέρασμά της χιλιάδες στρέμματα ζωντανού δάσους, περιουσίες ανθρώπων, αθώα ζώα – κι επιμένει.
«Όλα είναι απλά», έτσι λέει ο Βασίλης. Αρκούσε μια στιγμή σε μια γνώριμη γειτονιά, για να στραφεί το βλέμμα σε θάλασσες και βουνά, σε ποτάμια και λίμνες, σε δάση, πάρκα, δρόμους. Σε πόλεις και χωριά. Γιατί η καθημαγμένη ομορφιά, που μας περιβάλλει, έχει πολύ θάνατο μέσα της και είναι καθήκον μας να αντιδράσουμε σε αυτό.
Πριν από τρία χρόνια, μια σπίθα έμπνευσης δημιούργησε ένα κίνημα γνωστό πλέον ως “Save Your Hood”.
[mc4wp_form id="278"]
