Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, μπροστά στη σορό του Διονύση Σαββόπουλου και σε μια κατάμεστη Μητρόπολη, ζέστανε το κενό και το αμετάκλητο με μια ευαισθησία σπάνια — με μια συλλογική, λεκτική αγκαλιά που έμοιαζε με επιτακτική ανάγκη.
[mc4wp_form id="278"]
Μια προσωπική αναδρομή στις μελωδίες, τους στίχους και τις στιγμές που σημάδεψαν μια εποχή.
Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος «αποχαιρετά» με σεβασμό και βαθιά συγκίνηση τον Διονύση Σαββόπουλο – έναν εμβληματικό δημιουργό, έναν ανήσυχο πνευματικό άνθρωπο, έναν αυθεντικό εκφραστή της σύγχρονης ελληνικής ψυχής.
Ο Σαββόπουλος μας περιείχε όλους. Είπε ένα τραγούδι για τον καθέναν από μας. Αν αισθάνθηκαν κάποιοι άνθρωποι προδομένοι από κείνον, ήταν επειδή ήταν τόσο σίγουροι ότι τραγουδάει για κείνους μόνο –και, έκπληκτοι, την επόμενη μέρα, ανακάλυπταν πως το επόμενο τραγούδι του μιλούσε και για τον διπλανό τους, τον αντίθετό τους.
Όταν ήμουν μικρή, νόμιζα ότι ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο πραγματικός, είναι ζωγραφισμένος με μαρκαδόρους και ο «άλλος», εκείνος με τα άσπρα μαλλιά και τα γυαλιά ήταν απλώς φευγάτος. Μια στη γη, μια στα σύννεφα. Να παρατηρεί τη διαχρονικότητα της θάλασσας και μιας διάτρητης καθημερινότητας, που περνάει στην αθανασία με το ελάχιστο της ποίησης.
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε υποκριτική στην Δραματική Σχολή Βεάκη (αποφοίτησε το 1990) και μονωδία και θεωρία στο Ωδείο του Πειραιά. Σημαντικό σταθμό στην καλλιτεχνική του πορεία αποτέλεσε και η συμμετοχή του στο τριετές Εργαστήρι Αρχαίου Δράματος του Λευτέρη Βογιατζή, με αφορμή την παράσταση της «Αντιγόνης» του Σοφοκλή.
Ακούω τον ήχο του κλαρίνου του κι από εδώ που είμαι, εδώ που χάνουν, κάθε τόσο, τον προσανατολισμό τους αρχαία πουλιά και κουρασμένοι αέρηδες, αγιοποιώ ξανά και ξανά το χώμα και τις κοφτερές πέτρες, τις κορυφές και τα παγωμένα νερά, τα μονοπάτια των ηρώων, τα ίχνη της πετροπέρδικας, τα βελούδινα κέρατα του ζαρκαδιού, την ερημιά της πληρότητας.
Δεν ξέρω, αγαπητέ Βασίλη Παπαβασιλείου μου, αν θα καταφέρω ποτέ αυτή την τόσο ατόφια, πηγαία και καθαρόαιμη υπερβολή που υπερασπιζόσασταν. Ξέρω, όμως, πως δεκατέσσερα χρόνια μετά, τα λόγια σας ακόμα με συγκινούν και μου δημιουργούν χώρο για ένα θέατρο, που πιστεύω και αγαπώ.
Με ένα συγκινητικό σκίτσο η οργάνωση «Αρκτούρος» αποχαιρετά τον ιδρυτή της, Γιάννη Μπουτάρη, ο οποίος άφησε την τελευταία του πνοή, σε ηλικία 82 ετών, καθώς αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας.
Η Σίσι Χιούστον, διάσημη τραγουδίστρια των γκόσπελ και μητέρα της Γουίτνεϊ Χιούστον, πέθανε το πρωί της Δευτέρας σε ηλικία 91 ετών, ανακοίνωσε η οικογένειά της.