Όταν ήμουν 11, λίγο μετά τα Χριστούγεννα, πήγα –ήταν δώρο για την γιορτή μου- στο θέατρο Αλίκη για να δω την Αλίκη Βουγιουκλάκη, στην παράσταση «Η μελωδία της ευτυχίας», που σκηνοθετούσε η Ρούλα Πατεράκη. Δεύτερη σειρά, άνετα καθίσματα, πατούσα σε ένα πάτωμα, που μύριζε καθαριότητα, θυμάμαι. Ήταν τόσο έντονη η…
Χάραμα, πήγα στην λαϊκή. Σε μια έξοχη λαϊκή αγορά της επαρχίας κι όντως την ώρα ακριβώς που έβγαινε ήλιος. Δεν υπάρχει πιο ωραίο πράγμα από αυτή την άμεση επαφή με την πρώτη ύλη κι εκείνους τους ανθρώπους, που είναι έτοιμοι να μιλήσουν για «μυστικά», συνταγές κι ευλογημένους καρπούς. Έπιασα με…
Ποια είναι η κορυφή της ανθρώπινης ύπαρξης; Αυτό το απλό και καθημερινό ερώτημα μπήκε στο μυαλό μου ένα ζεστό, καλοκαιρινό βράδυ, βλέποντας, για πολλοστή φορά, την ταινία του Στίβεν Σόντερμπεργκ για τον Αργεντίνο επαναστάτη, Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, μιας κι έχει ανέβει στη δημόσια, ψηφιακή πλατφόρμα της ΕΡΤ. Αφορμή για να…
Το Instagram, μου φαίνεται θησαυρός κάτι φορές. Τις περισσότερες φορές νιώθω έτσι, την αμέσως επόμενη στιγμή αφού έχω δηλώσει δυνατά ότι θα κάνω τεχνολογικό detox. Μόλις χθες, που αναλογιζόμουν τις ώρες που περνάω με ένα κινητό στο χέρι, αντί για ένα βιβλίο, είδα μια φανταστική φωτογραφία ενός καλλιτέχνη που είχε…
Εάν αναγνωρίζετε το όνομα Noiva do Cordeiro, ίσως το γνωρίζετε ως το χωριό όπου τα πάντα εξουσιάζονται από τις γυναίκες, είναι όλες νέες και όμορφες, στέλνουν τακτικά τους άνδρες τους στην εξορία και μετά οι ίδιες, όμορφες γυναίκες προσκαλούν άλλους, καταλληλότερους άνδρες. Κανένας ισχυρισμός από τους παραπάνω δεν ισχύει για…
Κάθε Κυριακή, περιμένω τις ρήσεις του Alejandro Jodorowsky. Στα 95 του χρόνια, μπορεί και είναι παρών στα κοινωνικά δίκτυα, για να μοιράζεται με όλο τον κόσμο σκέψεις κυριακάτικες, σκέψεις δηλαδή που ξεκουράζουν την ψυχή. Ο Jodorowsky είναι σχεδόν τα πάντα. Και οι ταινίες του είναι σχεδόν τα πάντα. Τον ακολουθώ…
Η 6η Ιουλίου καθιερώνεται ως Παγκόσμια Ημέρα Φιλιού από το 2000 και μετά, για να έχουμε μια ακόμα αφορμή να τιμήσουμε την τρυφερότητα. Κάθε χρόνο, θυμόμαστε εμβληματικά φιλιά του κινηματογράφου, της λογοτεχνίας, θυμόμαστε και ζηλεύουμε λιγάκι, εμβληματικά φιλιά μεγάλων ερώτων. Υπάρχει ολόκληρη επιστήμη για τη μελέτη του φιλιού και τις…
Ρωτούσα, μαθητής, τον αγαπημένο μου δάσκαλο στην έκθεση: «Πώς γίνεται να γράφω για ένα θέμα όσο πιο αυτόματα γίνεται με αρχή, μέση και τέλος»; «Εμένα, όταν με ρωτάνε κάτι, σκέφτομαι μαρξιστικά και απαντάω. Μην τα θέλεις όλα μασημένη τροφή», μου έλεγε. Δεν καταλάβαινα τότε τι εννοούσε. Πώς γίνεται να μπλέξω…
Όταν ήμουν μικρή, τα καλοκαίρια, «πήγαινα τα playmobil μου για μπάνιο», στη θάλασσα, φυσικά. Τους χειμώνες, τα σκέπαζα για να μην κρυώνουν. Αυτή ακριβώς τη φράση είπα σε πέντε παιδιά της Β’ Δημοτικού, που, με το μάτι –γαρίδα, με ρώτησαν «και ήσουν χαρούμενη»; Ναι, ήμουν χαρούμενη, απάντησα και έγινα φίλη…
Μια αλυσίδα Σούπερ Μάρκετ, σίγουρα δε φυτρώνει εκεί που δεν τη σπέρνει κανένας σινεφίλ. Ειδήσεις για σινεμά που κλείνουν, που τα προλαβαίνει η μεγάλη ζωή και δεν τα φτάνει πια η τέχνη. Σινεμά, που έχεις ζήσει ιστορίες αγάπης και αποχαιρετισμού, κλάματος γιατί ταυτίστηκες ή δεν είχες που αλλού να κλάψεις,…
[mc4wp_form id="278"]
