Μπορεί σε κάποιους οι παγκόσμιες ημέρες σε σχέση με νοσήματα να φαίνονται ως μία εύκολη λύση για δείξουμε ως κοινωνία ενσυναίσθηση ή ακόμη και ως «διακοσμητικές».
Για τους ανθρώπους όμως που πάσχουν, για τις οικογένειές τους, για τους γιατρούς και για τους επιστήμονες που αναζητούν συνεχώς νέες θεραπείες, οι ημέρες αυτές είναι ένας τρόπος να νιώσουν ορατοί και μέρος μιας κοινωνίας που συχνά κλείνει τα μάτια στο διαφορετικό. Έτσι η Παγκόσμια Ημέρα Ψωρίασης, στις 29 Οκτωβρίου, έρχεται να μας θυμίσει πολλά. Για αρχή, ότι 125 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο έχουν διαγνωστεί με τη νόσο – και αυτό το κάνει ακόμη πιο σημαντικό να συζητάμε γι’ αυτήν και να προσπαθούμε όλοι μαζί να φύγει το στίγμα και ο κοινωνικός αποκλεισμός.
Facts για την ψωρίαση
Για να μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά κάτι, θα πρέπει να το κατανοούμε. Οι παρακάτω πληροφορίες για τη νόσο θα μας βοηθήσουν σε αυτό. Εάν χρειαζόμαστε περισσότερες πληροφορίες μία έγκυρη πηγή είναι ο ιστότοπος Ψωρίασή μου.
Τι είναι η ψωρίαση
Η ψωρίαση είναι ένα χρόνιο, μη μεταδοτικό, επώδυνο νόσημα που προκαλεί παραμόρφωση και αναπηρία και έχει σοβαρό αρνητικό αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής των ασθενών. Μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, αν και είναι συχνότερη μεταξύ 50 και 69 ετών. Υπολογίζεται ότι 125 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως πάσχουν από ψωρίαση.
Τι την προκαλεί
Η αιτιολογία της ψωρίασης παραμένει ασαφής, αν και υπάρχουν στοιχεία γενετικής προδιάθεσης. Ο ρόλος του ανοσοποιητικού συστήματος θεωρείται καθοριστικός, ενώ οι ερευνητές διερευνούν αν πρόκειται για αυτοάνοσο νόσημα, χωρίς όμως να έχει προσδιοριστεί συγκεκριμένο αυτοαντιγόνο.
Η νόσος μπορεί να προκληθεί ή να επιδεινωθεί από εξωτερικούς και εσωτερικούς παράγοντες όπως:
• Ήπιο τραύμα ή ηλιακό έγκαυμα
• Λοιμώξεις, ιδιαίτερα στρεπτοκοκκικές
• Φάρμακα
• Άγχος
Πώς επηρεάζει τη ζωή των ασθενών
Η ψωρίαση προσβάλλει δέρμα, νύχια και αρθρώσεις, προκαλώντας πόνο, φαγούρα, τσούξιμο και παραμόρφωση. Οι χαρακτηριστικές βλάβες είναι ερυθρές πλάκες καλυμμένες με αργυρόχρωμες φολίδες, που εντοπίζονται συμμετρικά στο σώμα.
Πέρα από τη σωματική δυσφορία, η ψωρίαση έχει έντονο ψυχολογικό και κοινωνικό φορτίο:
• Προκαλεί αμηχανία και έλλειψη αυτοεκτίμησης
• Ενισχύει το άγχος και τον κίνδυνο κατάθλιψης
• Δημιουργεί κοινωνικό αποκλεισμό, ειδικά όταν οι βλάβες είναι ορατές (πρόσωπο, χέρια)
Συννοσηρότητες
Οι ασθενείς με ψωρίαση έχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης:
• Ψωριασικής αρθρίτιδας
• Υπέρτασης, δυσλιπιδαιμίας, σακχαρώδη διαβήτη
• Καρδιαγγειακών νοσημάτων (έμφραγμα, εγκεφαλικό)
• Κατάθλιψης και αγχωδών διαταραχών
Παράγοντες που επιδεινώνουν την ψωρίαση
• Παχυσαρκία: έχει αποδειχθεί ότι αυξάνει τον κίνδυνο και μειώνει την αποτελεσματικότητα της θεραπείας. Η απώλεια βάρους μπορεί να βελτιώσεισημαντικά τα συμπτώματα.
• Κάπνισμα: σημαντικός παράγοντας κινδύνου, η διακοπή του θα πρέπει να εντάσσεται στη φροντίδα των ασθενών.
• Λοιμώξεις: η στρεπτοκοκκική φαρυγγίτιδα και η περιοδοντίτιδα μπορούν να επιδεινώσουν την ψωρίαση.
• Άγχος: αποτελεί ισχυρό εκλυτικό παράγοντα, τόσο σε ενήλικες όσο και σε παιδιά.
Συχνότερα σημεία εμφάνισης
• Κεφάλι: 80%
• Αγκώνες: 78%
• Πόδια: 74%
• Γόνατα: 57%
• Νύχια: 10–55%
• Παλάμες: 12%
• Πέλματα: 12%
Επίσης, μπορεί να εμφανιστεί σε γεννητικά όργανα, γλουτούς, πρόσωπο, αφαλό, μασχάλες και αυτιά.
Πώς αντιμετωπίζεται η ψωρίαση
Η ψωρίαση είναι χρόνια και ανίατη, ωστόσο υπάρχουν αποτελεσματικές θεραπείες για τον έλεγχο των συμπτωμάτων.Η αντιμετώπιση περιλαμβάνει αυτή τη στιγμή πολλές θεραπείες, ενώ υπάρχουν κι άλλες, πολλά υποσχόμενες, σε ερευνητικό στάδιο:
• Τοπικές θεραπείες
• Φωτοθεραπεία
• Συστηματικά φάρμακα
• Βιολογικοί παράγοντες
• Θεραπείες για τον πόνο και την ψωριασική αρθρίτιδα
Η ολιστική φροντίδα είναι απαραίτητη, καθώς η απλή φαρμακευτική αγωγή δεν επαρκεί. Οι ασθενείς χρειάζονται τακτικό έλεγχο για συννοσηρότητες και προσαρμογή των φαρμάκων ώστε να αποφεύγονται ανεπιθύμητες αλληλεπιδράσεις.
Τι χρειάζονται οι ασθενείς με ψωρίαση
Οι άνθρωποι με χρόνιες παθήσεις όπως η ψωρίαση χρειάζονται ένα σύστημα υγειονομικής περίθαλψης που να βλέπει τον ασθενή ολιστικά και να λαμβάνει υπόψη τις ανάγκες, προτιμήσεις και ψυχολογικές παραμέτρους του. Χρειάζονται μία ανθρωποκεντρική προσέγγιση στη φροντίδα, που σημαίνει ότι ο ίδιος ο ασθενής συμμετέχει ενεργά στις αποφάσεις, έχει ενημέρωση και υποστήριξη και διατηρεί εμπιστοσύνη στη θεραπευτική διαδικασία.
