Η γυναικεία ευχαρίστηση είναι θέμα σώματος, αλλά και μαθηματικών: η επιθυμία μας αλλάζει με τα χρόνια —δεν υπάρχει ενιαία σεξουαλική αφύπνιση—αλλά ο χρόνος που έχουμε στη διάθεσή μας περιορίζεται ολοένα και περισσότερο.
Σε μια συχνά απαιτητική εργάσιμη ημέρα έρχεται μια όχι πάντα κοινή δέσμευση για την οικογενειακή ζωή, καθώς και για τις δουλειές του σπιτιού και τις καθημερινές ευθύνες. Ένα σωματικό και ψυχικό βάρος που πέφτει σε τρεις στις τέσσερις γυναίκες —σύμφωνα με έρευνα του 2019 που διεξήχθη από την Procter & Gamble— και που γίνεται καθοριστικός παράγοντας όταν πρόκειται για την αναζήτηση προσωπικής ικανοποίησης.
Η σεξουαλική επιθυμία εμφανίζεται όταν έχουμε ελεύθερο χρόνο, είμαστε ξεκούραστοι και οι ανησυχίες εξαφανίζονται. Δυστυχώς, οι γυναίκες είναι αυτές που κάνουν τις περισσότερες δουλειές του σπιτιού, αλλά είναι και αυτές που φροντίζουν για οτιδήποτε σχετίζεται με την οργάνωση της καθημερινότητας, κάτι που έχει πολύ αρνητικό αντίκτυπο στη λίμπιντο μας.
Μια ιδέα που μοιράζονται δύο ψυχολόγοι στην Ισπανία, η Lola González και η Estela Buendía, οι οποίες παρέχουν ψυχοσεξολογική φροντίδα στο Κέντρο Σεξολογίας Borobil είναι η εξής: «Οι καθημερινές ρουτίνες γεμάτες υποχρεώσεις δεν μας επιτρέπουν να σταματήσουμε και να ασχοληθούμε με την ενεργητική ακρόαση, κάτι που συμβαίνει κατά τη διάρκεια του αυνανισμού. Γιατί εκείνη τη στιγμή, είμαστε σε επαφή με το σώμα μας, αλλά επίσης προσέχουμε τις πραγματικές, συνεχώς μεταβαλλόμενες ανάγκες και επιθυμίες της οικογένειας», επισημαίνουν.
Κι όμως —παρά το αδυσώπητο των καθημερινών ασχολιών— υπάρχουν τρόποι να παρακάμψετε τον κανόνα. «Μερικές φορές, τείνουμε να πιστεύουμε ότι κάποιος μπορεί να αυνανιστεί μόνο σε συγκεκριμένες στιγμές ή εκτελώντας μια σειρά από πλήρεις τελετουργίες, αλλά δεν έχουμε πάντα τη δυνατότητα να το κάνουμε», εξομολογείται η Luna Miguel, ποιήτρια και συγγραφέας του “Caliente” (Lumen, 2021), ενός κειμένου για την επιθυμία, την πολλαπλή αγάπη και τη λογοτεχνική δημιουργία. «Δεν χρειάζεται απαραίτητα να είναι ένα ειδυλλιακό μέρος όπου κάθεσαι ή ξαπλώνει αναπαυτικά και έχεις κάθε δυνατό εργαλείο στη διάθεσή σου ή όλο τον χρόνο του κόσμου», επιμένει.
«Οτιδήποτε έχει να κάνει με την ευχαρίστηση μιας γυναίκας, ειδικά όταν συμβαίνει ατομικά, εξακολουθεί να μας κάνει να νιώθουμε ένοχοι», προειδοποιεί η Lombardía. «Για αιώνες, η ιουδαιοχριστιανική ηθική το έχει υποστηρίξει, γι’ αυτό νιώθουμε ένοχες όταν ανησυχούμε για την εαυτή μας», εξηγεί η Borobil. «Συχνά μεγαλώνουμε μαθαίνοντας να ενεργούμε ως φροντίστριες, κάτι που μας οδηγεί να βάζουμε τις ανάγκες ή τις επιθυμίες μας στο κάτω μέρος της λίστας των υποχρεώσεών μας. Και αν προσθέσουμε σε αυτή την επιβεβλημένη ευθύνη μια σεξουαλική διαπαιδαγώγηση – κοινή στις περισσότερες ενήλικες γυναίκες – όπου τα ταμπού, αλλά και οι τύψεις, είναι πολύ παρόντα, ο ερωτισμός των γυναικών είναι πολύ πιθανό να τοποθετηθεί στο τέλος της λίστας των προτεραιοτήτων μας».
Συμβαίνει επίσης οτιδήποτε έχει να κάνει με την ευχαρίστηση να μην προγραμματίζεται ούτε να βρίσκεται σε προτεραιότητα – καθώς δεν είναι παραγωγική δραστηριότητα, ειδικά αν είναι μια στιγμή απόλαυσης και μόνο. «Η επιθυμία είναι συνήθως μια δευτερεύουσα ανάγκη, που εμφανίζεται και αντιμετωπίζεται όταν όλα τα άλλα είναι ήδη καλυμμένα. Ωστόσο, το σεξ στο ζευγάρι θεωρείται υποχρέωση· κάτι που πρέπει να γίνει για να ευχαριστήσει το άλλο άτομο, ενώ ο αυνανισμός είναι απολύτως απαραίτητος», συνοψίζει η Lombardía.
Η πρόσβαση σε σεξουαλικά παιχνίδια -τα οποία έχουν φτάσει στο απόγειο της δημοτικότητάς τους την τελευταία δεκαετία και είναι επίσης πιο προσιτά- έχει φέρει τον αυνανισμό πιο κοντά σε ένα τμήμα του πληθυσμού που μπορεί να μην ήταν τόσο εξοικειωμένο με μια πράξη για την οποία, κατά καιρούς, εξακολουθεί να υπάρχει έλλειψη γνώσης. Είναι γεγονός ότι ορισμένες γυναίκες βρίσκουν περίεργο να αγγίζουν και να χαϊδεύουν την εαυτή τους. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση που λαμβάνουμε ως παιδιά, η οποία δεν κατανοεί ότι το γυναικείο σώμα είναι ερωτογενές, επίσης δεν δέχεται ότι το αιδοίο και η κλειτορίδα είναι όργανα που έχουμε το δικαίωμα να ανακαλύψουμε, αφού η ικανοποίηση της επιθυμίας μας πρέπει να είναι κεντρική.
Όσον αφορά στις νέες γενιές, είμαστε σίγουρα πιο αισιόδοξοι. Γίνεται ολοένα και πιο συνηθισμένο να μιλάμε γι’ αυτό σε ομάδες φίλων. Υπάρχει μια διαφορετική διάθεση μεταξύ των νέων σχετικά με την επιθυμία: έχουν μεγαλώσει με το #MeToo, έχουν δει λίστες βιβλίων γραμμένων από γυναίκες και έχουν εξοικειωθεί με σειρές όπως το Sex Education του Netflix όπου η επιθυμία και οι σκηνές σεξουαλικότητας είναι σε πρώτο πλάνο.
Παραδόξως, όταν μιλάμε για το φύλο, η ηλικία είναι ένας βαθμός. Καθώς μεγαλώνουμε, ανακαλύπτουμε άλλους τρόπους να βιώνουμε ευχαρίστηση, είτε μόνες είτε με παρέα. Οι γυναίκες γνωρίζουν πολύ περισσότερα για την εαυτή τους και για το τι χρειάζεται το σώμα τους: αυνανιζόμαστε όταν είμαστε ενθουσιασμένες ή λυπημένες ή όταν θέλουμε να βελτιώσουμε τη διάθεσή μας ή να μειώσουμε το άγχος μας.
Όλα αυτά είναι πιθανά αν αφήσουμε τις ενοχές. Ο αυνανισμός δεν μας κάνει χειρότερους ανθρώπους ή κακές μητέρες, αντίθετα, είναι ένας τρόπος να είμαστε ευγενικές με την εαυτή μας και τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό από αυτό.
Πηγή: Vogue España
