Τα γηρασμένα δάση παραμένουν πολύτιμα, αλλά χρειάζονται νέα, ενεργά οικοσυστήματα για να διατηρηθεί η ισορροπία στον πλανήτη.
[mc4wp_form id="278"]
Το τροπικό δάσος του Αμαζονίου στη Βραζιλία έχει απολέσει μέσα σε τέσσερις δεκαετίες έκταση σχεδόν ίση με αυτήν της Ισπανίας και πλησιάζει πλέον το «σημείο χωρίς επιστροφή», προειδοποιεί το δίκτυο επιτήρησης MapBiomas.
Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι χωρίς άμεσα μέτρα για την προστασία αυτών των ειδών, οι προσπάθειες αναδάσωσης και αποκατάστασης οικοσυστημάτων κινδυνεύουν να υπονομευτούν
Η πρόσφατη πυρκαγιά στο ελατοδάσος του Φενεού αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα ενός οικοσυστήματος που δεν πρόκειται να ανακάμψει φυσικά ούτε τεχνητά.
Η διαχείριση των πυρκαγιών δεν βελτιώνεται μόνο με ασκήσεις ετοιμότητας, αλλά με γνώση, συμμετοχή και σχέδιο.
Η επανεισαγωγή λύκων στα υψίπεδα της Σκωτίας θα μπορούσε να οδηγήσει σε επέκταση των γηγενών δασικών εκτάσεων, οι οποίες θα μπορούσαν να προσλάβουν και να αποθηκεύσουν 1 εκατομμύριο τόνους διοξειδίου του άνθρακα ετησίως, πρότειναν οι ερευνητές.
Σε απόγνωση βρίσκονται οι κάτοικοι της αργεντίνικης πόλης, Χιλάριο Ασκασούμπι από την «εισβολή» χιλιάδων παπαγάλων, που μετοίκησαν εκεί λόγω της αποψίλωσης των δασικών εκτάσεων που περιβάλλουν το μέρος.
Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα δεδομένα, μόνο τον φετινό Ιούνιο και Ιούλιο, η συνολική καμένη έκταση στην χώρα μας έφτασε τα 144.540 στρέμματα. Κι ενώ τα πράγματα ως τώρα δεν ήταν τόσο τραγικά όσο άλλες χρονιές, δυστυχώς δεν παρέμειναν έτσι. Αυτή τη στιγμή, η Αττική καίγεται για άλλη μία φορά…