Τα δάση, θεμέλιο της βιοποικιλότητας και ασπίδα απέναντι στην κλιματική αλλαγή, βρίσκονται αντιμέτωπα με μια λιγότερο ορατή, αλλά σοβαρή απειλή: Μειώνονται τα ζώα που μεταφέρουν σπόρους.
Καθώς δεν αναπτύσσονται μόνα τους, χρειάζονται βοήθεια και αυτή την παρέχει μία «στρατιά» ζώων που λειτουργούν ως κηπουροί κατά κάποιο τρόπο, διασπείροντας σπόρους και ευνοώντας έτσι την αναγέννηση της βλάστησης. Το ταξίδι του σπόρου ξεκινάει από τη στιγμή που τον καταναλώνει ένα ζώο. Μαλακώνει από τα οξέα του στομάχου και όταν αποβληθεί από τον οργανισμό μεταφέρεται σε ένα άλλο σημείο.
Ωστόσο, όπως αναφέρει μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Nature Reviews Biodiversity οι πληθυσμοί ζώων – όπως πουλιά, θηλαστικά, ψάρια και ακόμη μερικά αμφίβια – που έχουν αναλάβει αυτόν τον ρόλο συρρικνώνονται δραματικά, εξαιτίας της ανθρώπινης παρέμβασης με την αποψίλωση, το κυνήγι και την καταστροφή των οικοτόπων. Χωρίς αυτά, πολλά δέντρα δεν επιβιώνουν, η βιοποικιλότητα των δασών περιορίζεται, η ικανότητα των δασών να απορροφούν διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα μειώνεται και η μάχη κατά της κλιματικής αλλαγής καθίσταται ακόμα πιο δύσκολη.
Για παράδειγμα στον Αμαζόνιο και στο Ατλαντικό Δάσος, περίπου το 90% των δέντρων εξαρτώνται από τα ζώα για να μεταφέρουν τους σπόρους τους.
Όπως αναφέρει ο Μάουρο Γκαλέτι, συνδιευθυντής του Κέντρου Έρευνας για τη Δυναμική της Βιοποικιλότητας και την Κλιματική Αλλαγή (CBioClima), στο Ινστιτούτο Βιοεπιστημών του Κρατικού Πανεπιστημίου του Σάο Πάολο στη Βραζιλία, για να αναπτυχθεί ένα δέντρο κομπάιμα το δάσος χρειάζεται τουκάν και πιθήκους για να διασπείρουν τους σπόρους του.
Αυτά τα πλάσματα δεν βοηθούν μόνο στην αναγέννηση των δασών, αλλά ενισχύουν την αποθήκευση του άνθρακα. Όταν, λοιπόν, τα ζώα εξαφανίζονται και κατά συνέπεια αλλάζουν τα δάση, η ικανότητα του πλανήτη να αποθηκεύσει άνθρακα ελαττώνεται.
Παρά τη σημαντική συμβολή τους, όμως, σπάνια λαμβάνουν την προσοχή που τους αξίζει σε μεγάλης κλίμακας σχέδια αποκατάστασης δασών, επισημαίνουν οι ερευνητές, οι οποίοι κρίνουν απαραίτητο να συμπεριληφθούν τα ζώα που τρέφονται με καρπούς στην προσπάθεια αποκατάστασης της βιοποικιλότητας και της δέσμευσης διοξειδίου του άνθρακα.
«Η αποκατάσταση δεν αφορά μόνο τη φύτευση δέντρων. Πρέπει να λάβετε υπόψη ποιος θα διατηρήσει το μέλλον αυτού του δάσους, δηλαδή τα ζώα που διασκορπίζονται. Πριν από λίγα χρόνια, πίστευαν ότι φυτεύοντας το δάσος, αυτά τα ζώα θα έρχονταν σε αυτό. Αλλά δεν λειτουργεί έτσι. Είναι πολύ πιο περίπλοκο να έχεις ένα αποκατεστημένο δάσος σε λειτουργία», τόνισε ο Γκαλέτι.
Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι χωρίς άμεσα μέτρα για την προστασία αυτών των ειδών, οι προσπάθειες αναδάσωσης και αποκατάστασης οικοσυστημάτων κινδυνεύουν να υπονομευτούν.
Πηγή: Newmoney
