Ο Πορτογάλος συγγραφέας, ποιητής, σεναριογράφος και δημοσιογράφος, τιμημένος με Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, Ζοζέ Σαραμάγκου, γεννήθηκε σαν σήμερα, πριν 102 χρόνια. Τον αγαπάμε για το δηκτικό του χιούμορ, τη σεμνότητά του, για το ταλέντο του. Γιατί έμαθε καλά τη ζωή κι επέμεινε.
Ο Οδυσσέας Ελύτης κάνει μια απόπειρα αυτογνωσιακού απολογισμού για τον εαυτό του και την τέχνη του, τη στιγμή που αποδέχεται το βραβείο Νόμπελ, στις 18 Οκτωβρίου 1979.
Η εξέγερση έχει ως αρχή να περιορίζεται στην άρνηση της ταπείνωσης, χωρίς να απαιτεί την ταπείνωση των άλλων. Υπομένει ακόμη και τον πόνο αρκεί να σέβονται την ακεραιότητά της.
Να ζούμε σ’ έναν κόσμο, όπου η επιθυμία σου να γελάσεις, ξεσπάει από μέσα σου σα γιορτή, η επιθυμία να παίξεις και να γιορτάσεις και επιτέλους να κάνεις μια δουλειά που να σε ευχαριστεί. Σαν κανονικοί άνθρωποι κι όχι σαν ζώα, που ζουν και υπάρχουν χωρίς χαρά και φαντασία.
Πώς οι εμπειρίες ζωής του Ούγγρου συγγραφέα, βραβευμένου με το Νόμπελ Λογοτεχνίας 2025, διαμόρφωσαν το παγκόσμιο λογοτεχνικό του έργο.
Στις 20 Σεπτεμβρίου 1971, πέθανε ο Νομπελίστας ποιητής, Γιώργος Σεφέρης. Πριν λίγα χρόνια, ήταν καλοκαίρι, βρέθηκα στο σπίτι του, στο Παγκράτι.
Είμαι στ’ αλήθεια ο Λύκος της Στέπας, όπως συχνά αποκαλώ τον εαυτό μου, αυτό το ξεστρατισμένο αγρίμι, που δε βρίσκει ούτε σπιτικό, ούτε χαρά, ούτε ελπίδα σ’ έναν κόσμο παράξενο και ακατανόητο.
Ο Οδυσσέας Ελύτης βραβεύτηκε το 1960 με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης και το 1979, στις 18 Οκτωβρίου, με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Ο δεύτερος μέχρι σήμερα Έλληνας που τιμήθηκε με βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας.
«Γι’ αυτό πρέπει να συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε, να διαβάζουμε και να γράφουμε. Είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος που έχουμε βρει για να ανακουφίσουμε τη φθαρτή κατάστασή μας, να νικήσουμε τη φθορά του χρόνου και να κάνουμε το αδύνατο δυνατό».
Πού βρίσκεται η αλήθεια, θα φανεί μια μέρα, όταν δεν θα μαστε πια εδώ. Θα είναι, όμως, εάν αξίζει, το έργο κάποιου απ’ όλους εμάς. Και αυτό θα σώσει την τιμή όλων μας -και της εποχής μας.
[mc4wp_form id="278"]
