Πρέπει να είναι στιγμή σπάνιας δυναμικής, όταν ατόφια ποίηση τραγουδιέται, νιώθεται, αγγίζεται, μπαίνει στο άθροισμα των εμπειριών, γίνεται οικεία πατρίδα.
[mc4wp_form id="278"]
Τα «Μαλαματένια λόγια», κάθε φορά, ακούγονται πιο δυνατά κι από τον ήχο των δακρύων. Σκάνε σαν βεγγαλικά και οι λέξεις. Μία προς μία. Και στη φράση «μαλαματένια λόγια στο χορτάρι ποιος βρίσκει για την άλλη την γενιά» φυσάει πάντα δυνατός αέρας.