Η Άννα Δ. είναι 37 χρόνων. Είναι ζωγράφος, ζει στο Παγκράτι, σε έναν δρόμο, που λίγο θυμίζει Αθήνα. Μίλησα μαζί της, γιατί η ιστορία της έχει ενδιαφέρον.
[mc4wp_form id="278"]
Η Άννα Δ. είναι 37 χρόνων. Είναι ζωγράφος, ζει στο Παγκράτι, σε έναν δρόμο, που λίγο θυμίζει Αθήνα. Μίλησα μαζί της, γιατί η ιστορία της έχει ενδιαφέρον.
Ωραίος θάνατος, είπε ένα ξανθό αγόρι. Ωραία ζωή, είπε ο Θωμάς. Τέλειωσα τον καφέ μου κι έφυγα. Τα τραγούδια του Πλέσσα συνέχισαν στην πλατεία Μεσολογγίου.
Είχε πάντα μια τεράστια περιέργεια. Ήθελε να τα ζήσει όλα κι όσα δεν προλάβαινε τα διάβαζε στα βιβλία και τα έβλεπε στις οθόνες.
Κι αν με ρωτάς, δεν ξέρω αν ισχύει ή αν το οφείλω στη φαντασία μου: στις φωτογραφίες, άρα ίσως και στην πραγματικότητα, υπάρχει ένα φως. Και υπήρχε και στα πρόσωπα το ίδιο φως.
Γενέθλια σήμερα, 29 Σεπτεμβρίου, για τον Σωκράτη Μάλαμα. Τον τραγουδοποιό, που πάντα θα μού θυμίζει αέρα, νερό και χώμα.
Έλαβα, πρόσφατα, δώρο από έναν φίλο ένα μπλουζάκι. Ο φίλος αυτός είχε επισκεφτεί ένα φεστιβάλ πολιτικών νεολαιών, στην Ισπανία. «Μόλις το είδα, είπα αυτό είναι για σένα».
Η Ευδοκία ζει όπως θέλει, όπως σκέφτεται. Είναι λύκαινα κι έχει και κυνόδοντες. Η δική της ομορφιά είναι παιδεμένη. Έχει ελευθερία. Είναι κρουστή.
Κάποτε, αγαπούσα τον Γιάννο. Ένα μεγάλο αγόρι, αλλά αγόρι. Με μηχανή Virago, ποδόσφαιρα, γραψίματα, μαλώματα για τον Ολυμπιακό και γαλανά μάτια. Η πρώτη ανοιχτόχρωμη μολότοφ στη ζωή μου.
Τα λαμπρά μυαλά των ενηλίκων θεωρούσαν καλή ιδέα να ρωτούν ένα εξάχρονο με τι θ’ ασχοληθεί σχεδόν τη μισή του ζωή, τη στιγμή που δεν ήξερε να δέσει ούτε τα κορδόνια του.
Στις 20 Σεπτεμβρίου 1971, πέθανε ο Νομπελίστας ποιητής, Γιώργος Σεφέρης. Πριν λίγα χρόνια, ήταν καλοκαίρι, βρέθηκα στο σπίτι του, στο Παγκράτι.
Σκέφτομαι λοιπόν, πολύ δυνατά, πως κάθε νανοΐστορια αυτού του βιβλίου είναι κάτι, κάτι που θέλω να με πιάσει από το χέρι και που μου θυμίζει το συναίσθημα που οι καλές παιδικές αναμνήσεις φυτεύουν στην ψυχή.
Ένα λάμα, μια κουκουβάγια, ένας πιγκουίνος, δύο γαϊδουράκια κι ένας ιππόκαμπος ήταν οι «μαθητές» της Πρώτης Δημοτικού. Η δασκάλα, μια καφέ αρκούδα. Τα δύο εφτάχρονα παιδιά, φίλες καρδιακές, διανέμουν τους ρόλους. Στον ιππόκαμπο, προσθέτουν ένα ψεύδισμα, το λάμα είναι κάπως συναχωμένο, ο πιγκουίνος είναι ντροπαλός. Η δασκάλα- αρκούδα λατρεύει τη…
[mc4wp_form id="278"]