Βόννη, 26 Αυγούστου 1973
Αγαπημένε μου Αλέκο,
Σου γράφω εκ νέου για να σου πω πόσο χάρηκα που σε άκουσα για δεύτερη φορά στο τηλέφωνο. Παρότι δεν μπορούμε να πούμε πολλά πράγματα, αφού εσύ δεν καταλαβαίνεις τίποτα απ΄ όσα λέω κι εγώ δεν καταλαβαίνω τίποτα απ΄ όσα λες, είναι ωραίο να ακούω τη φωνή σου. Εγώ, μετά, νιώθω καλύτερα. Σ΄ευχαριστώ για την απάντηση στην ερώτησή μου «τι σημαίνει να είσαι άνδρας». Τη χρειαζόμουν για το τέλος. Είναι εξαιρετική απάντηση, καλύτερη από την ποίηση του Κίπλινγκ. Μάλλον έτσι όπως θα τη χρησιμοποιήσω θα προσθέσω και τη δική σου ερώτηση προς εμένα: «Και για σένα τι είναι ένας άνδρας;». Έτσι θα μπορέσω να ανταπαντήσω: «Άνδρας είναι… μια δημιουργία, όπως εσύ. Είναι εσύ».
Πάντως ένα μέρος της απάντησής σου με προβλημάτισε. Ο Αντρέας το μετέφρασε ως εξής: «To love without permitting one love to become a handicap». Στα ιταλικά: «Αγάπησε δίχως να επιτρέψεις στην αγάπη να γίνει εμπόδιο». Κατάλαβα ότι αυτό το έλεγες σε μένα, όχι στους άλλους. Ε, λοιπόν, εγώ δεν θα γίνω ποτέ εμπόδιο, αναπηρία. Εγώ ξέρω ότι υπάρχουν πράγματα ακόμα πιο μεγάλα από την αγάπη ενός ανθρώπου ή την αγάπη για έναν άνθρωπο. Για παράδειγμα, ένα όνειρο. Για παράδειγμα, μία μάχη. Για παράδειγμα, μία ιδέα. Τα λέμε το Σάββατο. Το πολύ, Κυριακή. Αν τα καταφέρω, και πριν από το Σάββατο ή την Κυριακή. Η δουλειά στη Βόννη τελείωσε, θα κάνω μια στάση στην Ιταλία να δω τη μητέρα μου, που είναι άρρωστη. Μετά θα πετάξω αμέσως σε σένα. Μη σκεφτείς ούτε λεπτό να βγεις από την κλινική, όταν θα φτάσω. Αν πρέπει να μείνεις στην κλινική, θα μείνεις στην κλινική. Κι εγώ θα σου κάνω παρέα στην κλινική με μία εκ βαθέων συζήτηση στα ελληνικά. ‘H θα παίξουμε σκάκι. ΟΚ; Περίμενέ με. Εγώ σε περίμενα πολύ.
Οριάνα
Η Οριάνα Φαλάτσι ή Φαλλάτσι (ιταλικά: Oriana Fallaci, 29 Ιουνίου 1929 – 15 Σεπτεμβρίου 2006) ήταν Ιταλίδα δημοσιογράφος, πολεμική ανταποκρίτρια και συγγραφέας. Ενεργή στις πολιτικές εξελίξεις σε όλη την διάρκεια της ζωής της, κάλυψε τους περισσότερους πολέμους της δεκαετίας του 1970 αλλά και τις επαναστάσεις της εποχής της. Έχει πάρει συνεντεύξεις από τα πιο ισχυρά και διάσημα πρόσωπα των δεκαετιών 1960 και 1970 οι οποίες έχουν εκδοθεί σε βιβλίο με τίτλο Intervista con la storia.
Πώς ξεκίνησε η σχέση της με τον Αλέκο Παναγούλη
Όλα ξεκίνησαν από μια συνέντευξη. Μια συνέντευξη που ένωσε το πλέον ιδιοσυγκρασιακό, το πλέον εκρηκτικό ζευγάρι εκείνης της εποχής. Εκείνη νευρώδης και δυναμική, εκείνος απρόβλεπτος, με αδάμαστη εσωτερική δύναμη, που έγινε σύμβολο του αγώνα κατά του φασισμού. Ο έρωτάς τους γεννήθηκε με τη διάσημη φράση του Παναγούλη: «Δεν επεδίωξα να σκοτώσω. Δεν είμαι ικανός να σκοτώσω άνθρωπο. Επεδίωξα να σκοτώσω έναν τύραννο».
Ο Αλέκος Παναγούλης σκοτώθηκε την Πρωτομαγιά του 1976, σε ηλικία 36 ετών, κατόπιν τροχαίου ατυχήματος στην λεωφόρο Βουλιαγμένης (το αυτοκίνητό του έπεσε σε υπόγειο κατάστημα επί της λεωφόρου κάθετα στην πορεία του), λίγες μέρες πριν από την αποκάλυψη των φακέλων σχετικά με τα όργανα ασφαλείας της Χούντας (Φάκελος ΕΣΑ).
