Η έκδοση αυτοβιογραφιών αποτελεί τάση ανάμεσα σε ηθοποιούς, τραγουδιστές και κάθε λογής διασημότητες, χωρίς να φαίνεται ότι θα κοπάσει σύντομα. Κάθε τόσο, ένα γνωστό πρόσωπο τολμά να αφηγηθεί όλα τα επεισόδια της ζωής του – τόσο τα καλά όσο και τα άσχημα – για να δείξει στον κόσμο ποιος πραγματικά είναι πίσω από τη λάμψη της δημοσιότητας.
Ο επόμενος που ετοιμάζεται να το κάνει είναι ο Άντονι Χόπκινς (Μάργκαμ, 87 ετών), ο οποίος στις 4 Νοεμβρίου θα κυκλοφορήσει το βιβλίο του «We Did Ok, Kid». Πριν ακόμα φτάσει αυτή η μέρα, ο Βρετανός ηθοποιός – δύο φορές βραβευμένος με Όσκαρ για τους ρόλους του στις ταινίες «Η σιωπή των αμνών» (1991) και «Ο πατέρας» (2020) – ξεκίνησε ήδη την προώθηση στα αμερικανικά μέσα.
Η πρώτη του συνέντευξη δόθηκε στο The Interview, το podcast των The New York Times, που δημοσιεύτηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο. Εκεί, συζητά με τον παρουσιαστή David Marchese για την θρυλική του καριέρα, αλλά και για τη δύσκολη παιδική του ηλικία, την ανύπαρκτη σχέση με τη μοναχοκόρη του και τα χρόνια του ως αλκοολικός.
Το σημείο μηδέν και η δύναμη της αλλαγής
Δεν αποτελεί μυστικό ότι ο Άντονι Χόπκινς αντιμετώπισε στο παρελθόν προβλήματα με το αλκοόλ, καθώς ο ίδιος έχει μιλήσει ανοιχτά πολλές φορές για να ευαισθητοποιήσει όσους τον ακούν. Αυτή τη φορά όμως αποκάλυψε τη στιγμή που αποφάσισε πως έπρεπε να σταματήσει το ποτό για το καλό του ίδιου και των γύρω του.
«Ήμουν μεθυσμένος και οδηγούσα το αυτοκίνητό μου εδώ στην Καλιφόρνια, χωρίς να ξέρω πού πάω. Θα μπορούσα να είχα σκοτώσει κάποιον. Ή εμένα τον ίδιο, κάτι που τότε δεν με ένοιαζε καν», αφηγείται στη συνέντευξη. Και συνεχίζει: «Ξαναβρήκα τις αισθήσεις μου και είπα σε έναν πρώην ατζέντη μου, σε ένα πάρτι στο Beverly Hills: “Χρειάζομαι βοήθεια”». Από εκείνη τη στιγμή, σχεδόν πριν από 50 χρόνια, η ζωή του άλλαξε ριζικά.
Ο Χόπκινς περιγράφει με λεπτομέρεια στο podcast πώς βίωσε αυτή τη δραστική αλλαγή: «Κοίταξα το ρολόι μου. Ήταν ακριβώς έντεκα. Και αυτό είναι ανατριχιαστικό: μια σκέψη ή μια βαθιά, δυνατή φωνή μέσα μου μού είπε: “Τελείωσε. Τώρα μπορείς να αρχίσεις να ζεις. Όλα είχαν ένα σκοπό, μην το ξεχνάς ούτε στιγμή”». Χαρακτήρισε τη φωνή ως αντρική και «σαν από ραδιόφωνο».
«Η επιθυμία μου για ποτό εξαφανίστηκε – ή μάλλον έφυγε. Δεν έχω καμία θεωρία γι’ αυτό, εκτός από τη θεϊκή παρέμβαση ή εκείνη τη δύναμη που όλοι έχουμε μέσα μας από τη γέννησή μας ως ζωτική ενέργεια. Αυτό μόνο ξέρω», συμπληρώνει.
Η κοινωνική πίεση και η προσωπική ευγνωμοσύνη
Σημειώνει ακόμη ότι τότε το αλκοόλ ήταν μέρος της κοινωνικής και επαγγελματικής ζωής στον χώρο της υποκριτικής: «Έπινα για να καταπνίξω εκείνο το άγχος ή ό,τι υπήρχε μέσα μου – επειδή με έκανε να νιώθω σημαντικός. Το αλκοόλ είναι υπέροχο γιατί σε μεταφέρει αμέσως αλλού. Σκεφτόμουν: “Αυτή είναι η ζωή. Είμαστε επαναστάτες και μπορούμε να γιορτάζουμε”. Αλλά βαθιά μέσα μου ήξερα ότι ‘θα σε σκοτώσει’. Όλοι εκείνοι με τους οποίους δούλευα τότε έχουν φύγει».
Λίγο πριν κλείσει τα 88 χρόνια, ο Χόπκινς αναλογίζεται: «Είμαι ακόμα εδώ. Πώς; Δεν ξέρω. Αλλά όποιος ή ό,τι με κρατάει εδώ, ευχαριστώ πολύ. Είμαι πολύ ευγνώμων».
Τα τελευταία χρόνια, κάθε 29 Δεκεμβρίου γιορτάζει ακόμα μία χρονιά νηφαλιότητας. «Η διασκέδαση είναι υπέροχη, ένα ποτό δεν πειράζει. Αλλά αν έχεις πρόβλημα με το αλκοόλ, ζήτησε βοήθεια», εξηγεί σε βίντεο που δημοσίευσε το 2024. Και προσθέτει: «Πριν από 49 χρόνια σταμάτησα να πίνω. Περνούσα καλά τότε, αλλά μετά κατάλαβα ότι είχα σοβαρό πρόβλημα γιατί δεν θυμόμουν τίποτα κι οδηγούσα εντελώς μεθυσμένος. Έχω περάσει καλύτερες στιγμές αυτά τα 49 χρόνια παρά πριν».
Το 2018, μιλώντας σε φοιτητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας για τη μάχη του με τον αλκοολισμό, παραδέχθηκε ότι στην αρχή της καριέρας του «ήταν πολύ δύσκολο να συνεργαστεί κανείς μαζί μου» επειδή «συνήθως είχα χανγκόβερ» στις ημέρες των γυρισμάτων.
Στόχος του πλέον είναι να ευαισθητοποιήσει τους θαυμαστές του ότι μπορεί κανείς να ξεπεράσει οποιαδήποτε κατάσταση αντιμετωπίζει με βοήθεια από εξειδικευμένες ομάδες στήριξης.
Πηγή: EL PAÍS
