Το 10ο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Πελοποννήσου προσφέρει στο κοινό την ευκαιρία να απολαύσει διαδικτυακά ορισμένες από τις κορυφαίες ταινίες του φετινού του προγράμματος, καθώς και όλες τις ταινίες μικρού μήκους του 2ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Μικρού Μήκους Καλαμάτας. Οι προβολές είναι διαθέσιμες δωρεάν και οι ταινίες θα παραμείνουν προσβάσιμες στην πλατφόρμα μέχρι τα μεσάνυχτα της Τρίτης 3 Δεκεμβρίου.
Παρακάτω σημειώνουμε 6 must-watch προβολές για το Σαββατοκύριακο που αναμένεται βροχερό και θα μας δώσει την ευκαιρία να χουχουλιάσουμε στον καναπέ μας.
Η ταινία αυτή είναι ένα δραματικό προσωπικό ταξίδι που ακολουθεί την Τίμπα, μια νεαρή Ιρακινή που αγωνίζεται για ελευθερία και ισότητα. Έχουν περάσει είκοσι χρόνια από την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ και την πτώση του Σαντάμ Χουσεΐν. Στην 1 Οκτωβρίου 2022, χιλιάδες νεαροί άνδρες και γυναίκες συγκεντρώνονται στην πλατεία Ταχρίρ, στο κέντρο της Βαγδάτης, για να γιορτάσουν την τρίτη επέτειο των μεγαλύτερων νεανικών διαδηλώσεων στην ιστορία του Ιράκ. Διαδηλώνουν κατά του χάους, της διαφθοράς και των συγκρούσεων που ακολούθησαν την εισβολή. Μία από τους διαδηλωτές είναι η 19χρονη Τίμπα. Σε αυτή την κοινωνία που εμποδίζει την ανάμειξη των φύλων, άνδρες και γυναίκες στέκονταν πλάι-πλάι για να διεκδικήσουν την ελευθερία και τη δημοκρατική αλλαγή. Αυτή η γενιά είχε βαρεθεί τις πολιτοφυλακές, τους διεφθαρμένους πολιτικούς και τις ξένες παρεμβάσεις. Ήθελαν το Ιράκ να ανήκει σε αυτούς. Και η Τίμπα ήθελε να ενωθεί με τους φίλους της, τον Yousif και τον Khader, μαζί με χιλιάδες άλλους νέους στην πλατεία, για να διαδηλώσουν. Οι τρεις φίλοι δημιούργησαν μια ιατρική ομάδα, περνώντας μέρες και νύχτες μαζί στη σκηνή τους στην πλατεία Ταχρίρ. Γελούν, κλαίνε, τρομοκρατούνται και αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο, νιώθοντας την επιθυμία της νεολαίας για αλλαγή, καθώς και τη δύναμη των Ιρακινών γυναικών. Ως μια από τις ηγέτιδες των διαδηλώσεων του 2019, η Τίμπα επιλέγει να συνεχίσει τον αγώνα της για ελευθερία, για ένα νέο Ιράκ και ένα καλύτερο μέλλον, παρόλο που είναι τραυματισμένη και θλιμμένη επειδή πολλοί άνθρωποι εγκαταλείπουν τις διαδηλώσεις. Ταυτόχρονα, προσπαθεί να συγκεντρωθεί στις σπουδές της στο σπίτι. Η ταινία ακολουθεί τη μεταμόρφωση της Τίμπα από τον αναγκαστικό γάμο και την κακοποίηση, σε μια νεαρή γυναίκα που αγωνίζεται για τα δικαιώματά της. Θέλει να σπουδάσει, να έχει μια ανεξάρτητη δουλειά και να αγωνιστεί για τη δημοκρατία και για μια νέα γενιά που θα είναι μαζί με διαφορετικό τρόπο. Θα τα καταφέρει;
Kaugere: Ένα μέρος όπου κανείς δεν μπαίνει
Το KAUGERE είναι ένας από τους διαβόητους οικισμούς της Παπούα Νέας Γουινέας. Η παραβολή της ημέρας με τους κάποτε άνδρες της φυλής που βρίσκουν τα πόδια τους στο παιχνίδι του ράγκμπι. Ο προπονητής του Footy, Albert Muri, δεν είναι ξένος με το έγκλημα και τις συμμορίες raskol που διέλυσαν την οικογένειά του. Η αστυνομία πυροβόλησε τον μεγαλύτερο γιο του και ο δεύτερος γιος του εκτίει ισόβια κάθειρξη. Η τελευταία μεγάλη ελπίδα του Άλμπερτ είναι ο μικρότερος γιος του, Ντία, που τον βοηθά να εκπαιδεύσει μια τοπική ομάδα ράγκμπι, διοχετεύοντας εγκληματικά μυαλά σε αθλητικούς ήρωες. Αλλά ο Ντία βαδίζει σε μια λεπτή γραμμή μεταξύ καλού και κακού καθώς ζει για πάντα στις σκιές των αδερφών γκάνγκστερ του. Ενώ οι πιθανότητες είναι εναντίον του, ο Ντία θριαμβεύει ως αρχηγός της εθνικής ομάδας μπάσκετ, αλλά τα παιδικά του όνειρα να γίνει ήρωας του NRL γκρεμίζονται με έναν τραυματισμό στον ώμο. Εν τω μεταξύ, ο Άλμπερτ περιμένει την επιστροφή του συγχωρεμένου γιου του, Ντέσμοντ. Αλλά τι μέλλον υπάρχει σε έναν οικισμό που μοιάζει περισσότερο με μια παραγκούπολη; Το τρεχούμενο νερό είναι ένα σπάνιο αγαθό, αλλά ο απόηχος των οικιακών διαφωνιών είναι καθημερινό φαινόμενο. Κι όμως ο Ντέσμοντ, όπως και η Ντία, ονειρεύεται να παίξει ξανά ράγκμπι… Με φόντο την αστυνομική βία, την ενδοοικογενειακή βία και την αποφυλάκιση, η αφοσίωση του Άλμπερτ στην αλλαγή είναι συγκινητική. Αρκεί όμως να λυτρώσει την οικογένειά του και να σώσει την κοινότητά του; Παρά το υπόβαθρο της φτώχειας και του χάους, το KAUGERE είναι μια εκπληκτικά συγκινητική ιστορία για την απλή ανθρωπιά και ευπρέπεια ενός ανθρώπου. Η ακούραστη αφοσίωση του Άλμπερτ εξυψώνει την ταινία πέρα από μια απαγγελία τριτοκοσμικών προβλημάτων σε, παρ’ όλα αυτά, σε μια γιορτή του ανθρώπινου πνεύματος.
Το Dear Jackie είναι ένα κινηματογραφικό γράμμα στον Τζάκι Ρόμπινσον, τον πρώτο Αφροαμερικανό παίκτη του Major League Baseball και ακτιβιστή των πολιτικών δικαιωμάτων, ο οποίος έσπασε το φυλετικό φράγμα όταν εντάχθηκε στους Montreal Royals των μικρών κατηγοριών το 1946. Για λίγο, το αδιανόητο φαινόταν εφικτό στη φυλετικά διαχωρισμένη Βόρεια Αμερική. Αλλά μήπως οι κάτοικοι του Μόντρεαλ χρησιμοποίησαν αυτή την ιστορική στιγμή για να διαιωνίσουν έναν μύθο μιας μετα-φυλετικής κοινωνίας. Μέσα από εύγλωττες συνεντεύξεις, αρχειακό υλικό και δυνατές στιγμές, γυρισμένες σε ασπρόμαυρο φιλμ, ο σκηνοθέτης Henri Pardo συνδέει αριστοτεχνικά αποσπάσματα του παρελθόντος με τη σύγχρονη πραγματικότητα της Μικρής Βουργουνδίας, κάποτε γνωστής ως «Χάρλεμ του Βορρά». Η ταινία ξεδιπλώνεται ως μια οικεία αλληλογραφία με τον Ρόμπινσον, που αποκαλύπτει τον μύθο μιας μετα-φυλετικής κοινωνίας και αποτελεί μαρτυρία των θριάμβων και της ανθεκτικότητας μιας κοινότητας της οποίας οι ιστορίες αποκαλύπτουν τις ύπουλες φυλετικές ανισότητες στο Μόντρεαλ και το Κεμπέκ συνολικά.
Η επανάσταση του γαρύφαλλου – Η Πορτογαλία από τη δικτατορία στη δημοκρατία
Έχουν περάσει 50 χρόνια από τότε που ο πορτογαλικός λαός ανέτρεψε τους φασίστες ηγέτες του και τερμάτισε τους αποικιακούς πολέμους. Ο νεαρός Braathen βίωσε την αναταραχή. Έτσι, επιστρέφει πίσω και καταγράφει.
Παρά το πολύ ανισόρροπο παιχνίδι, η Maxima, η Bertha και η Carolina μοιράζονται έναν κοινό στόχο: ηγούνται του σημερινού περιβαλλοντικού αγώνα ενάντια στους σύγχρονους εταιρικούς κατακτητές. Ενώ οι κυβερνήσεις και οι εταιρείες είναι παγιδευμένες σε έναν παγκόσμιο αγώνα για την απόκτηση των φθηνότερων πρώτων υλών, αυτές οι τρεις γυναίκες μας διηγούνται μια ιστορία ακούραστου θάρρους: πώς να συνεχίσετε να παλεύετε για να προστατεύσετε τη φύση όταν η ζωή σας κινδυνεύει; Όταν η αστυνομική καταστολή, η εταιρική παρενόχληση, οι τραυματισμοί ή ακόμα και οι απειλές για θάνατο αποτελούν μέρος της καθημερινότητάς σας; Η ψευδαίσθηση της αφθονίας δεν είναι μόνο μια ταινία για αυτούς που πληρώνουν το υψηλό τίμημα της «ανάπτυξης», είναι πάνω από όλα μια ταινία για την παγκοσμιοποίηση της περιβαλλοντικής τους αντίστασης και την πεποίθησή τους να κυνηγούν τις διεθνικές εταιρείες, όπου κι αν κρύβονται.
Η βραβευμένη με Χρυσό Λέοντα στη Βενετία, Λία Μπελτράμη, παρουσιάζει μια ιστορία στις φτωχογειτονιές της Καλκούτας, όπου τρία κορίτσια καταφέρνουν να σωθούν και να κυνηγήσουν τα όνειρά τους. «Όταν η καρδιά μου είναι σκληρή και ξηραμένη, κατέβα ως εμένα, ω Κύριέ μου, με βροχή επιεικείας. Όταν η χάρις χαθεί από τη ζωή, έλα σε μένα με ένα ξέσπασμα τραγουδιού. Όταν ο θόρυβος της εργασίας υψώνει απ’ όλες τις μεριές τη βοή του και με κρατάει μακριά, παράμερα, τότε έλα, Συ, ω Κύριε της Σιωπής, με την ειρήνη Σου και την ανάπαυσί Σου.». (Ρ. Ταγκόρ) Αυτή είναι η Καλκούτα: δονείται στους στίχους του Ταγκόρ, περπατά τα βήματα του Γκάντι, αναπνέει την αγάπη της Μητέρας Τερέζας. Είναι ακριβώς εδώ που γεννήθηκαν οι Μπχαράτι, Ραχίμα και Σουμίτα: κάτω από μια γέφυρα, κατά μήκος του σιδηροδρομικού σταθμού, στη ζώνη των κόκκινων φαναριών. Οι ιστορίες τους μπλέκονται στο σπίτι των αδελφών της Πρόνοιας, όπου τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα. Η Ραχίμα έγινε αεροσυνοδός. Η Σουμίτα άφησε τον κακοποίητικό σύζυγό της. Δυστυχώς η Μπχαράτι έφυγε λίγο πριν τελειώσει το μοντάζ της ταινίας, αφήνοντας πίσω της έναν γιο…
Αναζητήστε όλες τις δωρεάν online προβολές, εδώ.
