Ανησυχία προκαλεί στους ειδικούς της μόδας η διαπίστωση ότι οι προσπάθειες για μεγαλύτερη συμπερίληψη μεγεθών υποχωρούν, με αρκετούς να σημειώνουν πως ο κλάδος έχει κάνει «360 μοίρες στροφή» προς την προώθηση της ακραίας λεπτότητας.
Σύμφωνα με αναφορά του Vogue Business, από τις 9.038 εμφανίσεις που παρουσιάστηκαν σε 198 επιδείξεις γυναικείας ένδυσης νωρίτερα αυτόν τον μήνα, το 97,1% αφορούσε μοντέλα κανονικού μεγέθους (US 0-4, δηλαδή UK 4-8). Μόλις το 0,9% ήταν plus-size (UK 18+), ενώ το 2% ανήκε στην κατηγορία mid-size (UK 10-16).
Η Ashley Graham περπάτησε στην πασαρέλα του Nina Ricci για τη σεζόν άνοιξη/καλοκαίρι 2026, αλλά συμμετείχε μόλις σε τρεις επιδείξεις φέτος. Στα σόου του Μιλάνου, μόνο τέσσερα από τα 55 brands χρησιμοποίησαν μοντέλο που δεν ήταν κανονικού μεγέθους.
Η Elektra Kotsoni, αναπληρώτρια διευθύντρια σύνταξης του Vogue Business, χαρακτήρισε το ποσοστό ως το χαμηλότερο από τότε που ξεκίνησαν την εξαμηνιαία καταγραφή πριν δυόμισι χρόνια. Η ίδια περιγράφει την κατάσταση ως «απαίσια».
Η ιδρύτρια του πρακτορείου μοντέλων Milk Management, Anna Shillinglaw, δηλώνει πως δεν εκπλήσσεται. «Στο παρελθόν, το κίνημα θετικότητας για το σώμα ενισχυόταν, με curve μοντέλα να συμμετέχουν ισότιμα σε shows και φωτογραφίσεις. Πλέον όμως παρατηρείται μεγάλη υποχώρηση. Ο κλάδος έχει κυριολεκτικά κάνει στροφή 360 μοιρών.»
Η επίδραση των φαρμάκων απώλειας βάρους και των social trends
Η ευρεία χρήση φαρμάκων GLP-1 για απώλεια βάρους, όπως το Ozempic, έχει συμβάλει στη νέα τάση, καθώς διασημότητες τα χρησιμοποιούν και η λεπτότητα γίνεται πλέον κανόνας και εκτός πασαρέλας.
Αν και τα GLP-1 αναπτύχθηκαν για τη θεραπεία του διαβήτη, γρήγορα υιοθετήθηκαν για απώλεια βάρους, προκαλώντας ελλείψεις στους ασθενείς. Στο Ηνωμένο Βασίλειο υπολογίζεται ότι περίπου 1,5 εκατομμύριο άνθρωποι τα αγοράζουν με ιδιωτικές συνταγές, ενώ ανθεί και η παράλληλη αγορά διαδικτυακά.
Η ψυχοθεραπεύτρια και συγγραφέας Susie Orbach χαρακτηρίζει το φαινόμενο ως «την τελευταία εμπορευματοποίηση του σώματος». Παράλληλα αυξάνεται η ζήτηση για επεμβάσεις τροποποίησης σώματος, όπως η χειρουργική επέμβαση “Barbie waist”, όπου προκαλούνται μικρά κατάγματα στα πλευρά για να μειωθεί η περίμετρος της μέσης.
«Κατασκευάζουμε σώματα σαν να είναι προϊόντα αντί να ζούμε μέσα σε αυτά», σχολιάζει η Orbach, επισημαίνοντας την επιρροή της reality τηλεόρασης. «Οι Kardashians είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα, αλλά πλέον το φαινόμενο έχει μαζικοποιηθεί.»
Από τη χρυσή εποχή της συμπερίληψης στη σημερινή οπισθοδρόμηση
Παρότι τα λεπτά μοντέλα κυριαρχούσαν πάντα στις πασαρέλες, τα τελευταία χρόνια είχε σημειωθεί μικρή πρόοδος προς πιο συμπεριληπτικό casting. Το 2023, η British Vogue παρουσίασε τις plus-size μοντέλα Paloma Elsesser, Precious Lee και Jill Kortleve στο εξώφυλλό της ως «τα νέα Supers», με τις τρεις να πρωταγωνιστούν σε καμπάνιες και επιδείξεις.
Η μοντέλο και συγγραφέας Felicity Hayward, που έχει υπάρξει πρόσωπο καμπάνιας της Mac cosmetics και εξώφυλλο του i-D, χαρακτηρίζει την περίοδο 2011-2017 ως «χρυσή εποχή». Πλέον όμως αναρωτιέται αν τα plus-size μοντέλα χρησιμοποιούνται μόνο ως alibi για δημοσιότητα.
Αυτή τη σεζόν, η Lee περπάτησε σε μία επίδειξη, η Kortleve σε δύο και η Elsesser σε πέντε. Η Ashley Graham συμμετείχε σε τρεις επιδείξεις.
Αντιδράσεις στο χώρο της μόδας και στο λιανεμπόριο
Καθώς μειώνεται η ζήτηση για plus-size μοντέλα, πολλοί στον χώρο παρατηρούν ότι ακόμη και αυτές προσπαθούν να χάσουν βάρος ώστε να ενταχθούν στην αγορά mid-size. Ταυτόχρονα, τα δείγματα των ενδυμάτων μικραίνουν πιέζοντας και τα straight-size μοντέλα.
Η Shillinglaw τονίζει ότι δεν ευθύνονται τα μοντέλα για την προώθηση του ιδανικού της ακραίας λεπτότητας: «Τα μοντέλα δεν κατασκευάζουν τα δείγματα. Η πίεση προέρχεται από τους σχεδιαστές και τους επικεφαλής των brands.»
Η στροφή προς τη λεπτότητα επηρεάζει πλέον και τη μαζική αγορά. Τον Αύγουστο ο διευθύνων σύμβουλος της UK Advertising Standards Authority κάλεσε τους διαφημιζόμενους να αποφεύγουν «ανεύθυνες» εικόνες υπερβολικά αδύνατων μοντέλων έπειτα από αύξηση παραπόνων σχετικά με διαφημίσεις εταιρειών όπως οι M&S και Next.
Παρότι η αξία της αγοράς plus-size στο Ηνωμένο Βασίλειο εκτιμάται πάνω από 4 δισ. λίρες, γίνεται ολοένα και πιο δυσπρόσιτη στους καταναλωτές. Μάρκες όπως οι H&M (μεγέθη έως UK 34) και River Island (έως UK 22) αφαίρεσαν τις ξεχωριστές plus-size σειρές από τα φυσικά καταστήματα διαθέτοντάς τες πλέον μόνο διαδικτυακά.
Η Shillinglaw αναφέρει ότι brands που φωτογράφιζαν curve μοντέλα πέντε μέρες την εβδομάδα τώρα έχουν μειώσει αυτές τις λήψεις στις δύο ημέρες.
Η Hayward φέρνει ως παράδειγμα τον σχεδιαστή Rick Owens, ο οποίος πέρσι συμπεριέλαβε 16 plus-size μοντέλα στην επίδειξή του στην Εβδομάδα Μόδας του Παρισιού, ενώ φέτος κανένα: «Με στενοχωρεί πολύ», λέει η Hayward. «Να βλέπεις έναν αξιόλογο σχεδιαστή να περνά από τη συμπερίληψη κοριτσιών με κοιλιές και φαρδιούς ώμους – όχι μόνο στερεοτυπικές καμπύλες – στο να μην επιλέγει ούτε μία συνειδητά. Αν θέλεις να είσαι προοδευτικός πρέπει να συνεχίζεις προς αυτή την κατεύθυνση – αλλιώς ποιο το νόημα;»
Πηγή: The Guardian
