Μια ομάδα περισσότερων από 350 διεθνών ηθοποιών, σκηνοθετών και παραγωγών υπέγραψαν μια επιστολή που δημοσιεύτηκε την πρώτη μέρα των Καννών, καταδικάζοντας τη δολοφονία της Fatma Hassona, της Παλαιστίνιας φωτορεπόρτερ και πρωταγωνίστριας του ντοκιμαντέρ “Put Your Soul on Your Hand and Walk”, σε ισραηλινή αεροπορική επιδρομή.

Η επιστολή, υπογεγραμμένη από ονόματα όπως Mark Ruffalo, Guy Pearce, Ralph Fiennes, Melissa Barrera, Yorgos Lanthimos, Javier Bardem, Hannah Einbinder, Pedro Almodóvar, David Cronenberg, Alfonso Cuarón, Mike Leigh, Alex Gibney, Viggo Mortensen, Cynthia Nixon και πολλοί άλλοι κατηγόρησαν επίσης την Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών για την «έλλειψη υποστήριξης» στον συν-σκηνοθέτη του “No Other Land” Hamdan Ballal.

Μόλις τρεις εβδομάδες αφότου κέρδισε το Όσκαρ για το ντοκιμαντέρ, ο Ballal δέχτηκε επίθεση από εποίκους και απήχθη από τον ισραηλινό στρατό. Αφού επικρίθηκε για τη σιωπή της για το περιστατικό, η Ακαδημία τελικά ζήτησε δημόσια συγγνώμη. «Ντρεπόμαστε για αυτή την παθητικότητα», γράφει η επιστολή. Ωστόσο, η επιστολή προτρέπει επίσης τον κινηματογράφο – τον οποίο αναφέρει ως «το έδαφος για κοινωνικά αφοσιωμένα έργα» – να χρησιμοποιήσει τη μορφή τέχνης του για να «βγάλει μαθήματα από την ιστορία, να κάνει ταινίες που δεσμεύονται» και να είναι «παρών για την προστασία των καταπιεσμένων φωνών».

Καταλήγει: «Για τη Fatma, για όλους εκείνους που πεθαίνουν στην αδιαφορία. Ο κινηματογράφος έχει καθήκον να μεταφέρει τα μηνύματά τους, να αντικατοπτρίζει τις κοινωνίες μας. Ας δράσουμε πριν να είναι πολύ αργά».

Δείτε την πλήρη επιστολή και τη λίστα των υπογραφόντων παρακάτω:

Η Fatma Hassona ήταν 25 ετών. Ήταν μια Παλαιστίνια ανεξάρτητη φωτορεπόρτερ. Έγινε στόχος του ισραηλινού στρατού στις 16 Απριλίου 2025, την επομένη της ανακοίνωσης ότι η ταινία της Sepideh Farsi “Put Your Soul on Your Hand and Walk”, στην οποία ήταν η πρωταγωνίστρια, είχε επιλεγεί στο τμήμα ACID του Φεστιβάλ Καννών. Ήταν έτοιμη να παντρευτεί. Δέκα συγγενείς της, συμπεριλαμβανομένης της εγκυμονούσας αδερφής της, σκοτώθηκαν από το ίδιο ισραηλινό χτύπημα. Από τις τρομερές σφαγές της 7ης Οκτωβρίου 2023, κανένας ξένος δημοσιογράφος δεν έχει εξουσιοδοτηθεί να εισέλθει στη Λωρίδα της Γάζας. Ο ισραηλινός στρατός στοχεύει αμάχους. Περισσότεροι από 200 δημοσιογράφοι έχουν σκοτωθεί εσκεμμένα. Συγγραφείς, κινηματογραφιστές και καλλιτέχνες δολοφονούνται βάναυσα. Στα τέλη Μαρτίου, ο Παλαιστίνιος σκηνοθέτης Hamdan Ballal, ο οποίος κέρδισε ένα Όσκαρ για την ταινία του “No Other Land”, δέχτηκε βάναυση επίθεση από Ισραηλινούς εποίκους και στη συνέχεια απήχθη από τον στρατό, προτού αφεθεί ελεύθερος κάτω από διεθνή πίεση. Η έλλειψη υποστήριξης της Ακαδημίας των Όσκαρ στον Hamdan Ballal πυροδότησε οργή στα μέλη της και έπρεπε να ζητήσει δημόσια συγγνώμη για την αδράνειά της.

Ντρεπόμαστε για αυτή την παθητικότητα. Γιατί ο κινηματογράφος, το έδαφος αναπαραγωγής κοινωνικά αφοσιωμένων έργων, φαίνεται να είναι τόσο αδιάφορο για τη φρίκη της πραγματικότητας και την καταπίεση που υφίστανται οι αδερφές και τα αδέρφια μας; Ως καλλιτέχνες και πολιτιστικοί παράγοντες, δεν μπορούμε να παραμείνουμε σιωπηλοί ενώ λαμβάνει χώρα γενοκτονία στη Γάζα και αυτά τα ανείπωτα νέα πλήττουν σκληρά τις κοινότητές μας. Τι νόημα έχουν τα επαγγέλματά μας αν όχι να αντλούμε μαθήματα από την ιστορία, να κάνουμε ταινίες που δεσμεύονται, αν δεν είμαστε παρόντες για να προστατεύσουμε τις καταπιεσμένες φωνές; Γιατί αυτή η σιωπή;

Η ακροδεξιά, ο φασισμός, η αποικιοκρατία, τα αντι-τρανς και αντι-LGBTQIA+, τα σεξιστικά, ρατσιστικά, ισλαμοφοβικά και αντισημιτικά κινήματα δίνουν τη μάχη τους στο πεδίο της μάχης των ιδεών, επιτίθενται στις εκδόσεις, τον κινηματογράφο και τα πανεπιστήμια, και γι’ αυτό έχουμε καθήκον να πολεμήσουμε. Ας αρνηθούμε να αφήσουμε την τέχνη μας να είναι συνένοχος στο χειρότερο. Ας σηκώσουμε ανάστημα. Ας ονομάσουμε την πραγματικότητα. Ας τολμήσουμε συλλογικά να το δούμε με την ακρίβεια της ευαίσθητης καρδιάς μας, ώστε να μην μπορεί πλέον να φιμωθεί και να καλυφθεί. Ας απορρίψουμε την προπαγάνδα που αποικίζει συνεχώς τη φαντασία μας και μας κάνει να χάνουμε την αίσθηση του ανθρωπισμού μας.

Για τη Fatma, για όλους αυτούς που πεθαίνουν στην αδιαφορία. Ο κινηματογράφος έχει καθήκον να μεταφέρει τα μηνύματά του, να αντικατοπτρίζει τις κοινωνίες μας. Ας δράσουμε πριν να είναι πολύ αργά.

Πηγή: Variety / Κεντρική φωτογραφία: Mubi- Από το ντοκιμαντέρ “Put Your Soul on Your Hand and Walk”